trener jeździectwa, reprezentantka RLKS Wrocław, mistrzyni Polski w ujeżdżeniu, uczestniczka IO w Moskwie (1980).
Urodzona 21 października 1943 we Wrocławiu, absolwentka miejscowego I Liceum Ogólnokształcącego i Wydziału Filologii Germańskiej UAM w Poznaniu (1968), zawodniczka (168 cm / 59 kg) RLKS Wrocław (1974-1988) specjalizująca się w ujeżdżeniu (trenerzy: Wolfgang Müller Niemcy i Hubert Eichinger Austria).
4-krotna mistrzyni Polski w tej konkurencji (1979, 1982, 1984, 1989), 3-krotna I wicemistrzyni (1981, 1983, 1985) i 2-krotna II wicemistrzyni kraju (1980, 1987). Startowała na koniach: Frez (najbardziej znany tej zawodniczki, zdobyła na nim większość medali MP), Sum (igrzyska w Moskwie), Hajmon (w 1989 trzeci na liście najlepszych koni sportowych) i Opar (m.in. wicemistrzostwo Polski).
Po zakończeniu kariery sportowej – trener jeździectwa. Odznaczona m.in. srebrnym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe.
*1980 Moskwa: jeździectwo, konkurs ujeżdżenia ind. – 13 m. na 14 start. z wynikiem 954.0 pkt. (zw. Elizabeth Theurer Austria na Mon Cheri – 1623.0 pkt.); konkurs ujeżdżenia druż. – 4 m. na 4 start. z wynikiem 2945.0 pkt. (zw. ZSRR – 4383.0 pkt). Partnerami E. Morciniec (startowała na Sumie) byli: W. Wąsowska i J. Zagor.
Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 277; Pawlak, Olimpijczycy, s. 174-175 (tu brak podstawowych danych dot. kariery sportowej); Habinowska, Ludzie i konie, s. 404-405; Jeźdźcy olimpijscy, s. 77- 79; Kronika Sportu, s. 900; Schwarzer, Dolnośląscy olimpijczycy, s. 44, 54; Porada, Igrzyska, s. 973; Baza danych Muzeum Łowiectwa i Jeździectwa w Warszawie.
