Grażyna Osmańska-Kostrzewińska



trener, przedsiębiorca, łyżwiarka figurowa w parach sportowych (partnerka Adama Brodeckiego), mistrzyni Polski, uczestniczka ME i MŚ, olimpijka z Sapporo (1972).

Urodzona 26 listopada 1950 w Toruniu, córka Kazimierza i Leokadii Milczyńskiej, absolwentka Technikum Ekonomicznego w Łodzi przy ul. Drewnowskiej (1970) i kursu instruktorskiego (kl. I) w WSWF w Katowicach (1976).

Łyżwiarka figurowa (163 cm / 56 kg) klubów toruńskich: Pomorzanina (1960), wychowanka trenera Jana Bojańczyka i Wisły (w jej barwach w 1965 i 1967 zdobyła po raz pierwszy tytuły wicemistrzyni kraju w parach sportowych z Ryszardem Góreckim). Od 1967 zawodniczka łódzkiego Społem, gdzie w parze z Adamem Brodeckim osiągnęła wszystkie swoje najlepsze wyniki sportowe.

2-krotna mistrzyni Polski (1971, 1972) i 7-krotna wicemistrzyni (poza 1965, 1967 z R. Góreckim) – 1968-1970, 1974, 1975 z A. Brodeckim. Uczestniczka MŚ: 1971 Lyon – 10., 1972 Calgary – 12., 1974 Monachium – 12., 1975 Colorado Springs – 13. i ME /6./: 1968 Vaeesteras – 19., 1970 Leningrad – 12., 1971 Zurich – 8., 1972 Goeteborg – 7., 1974 Zagrzeb – 10., 1975 Kopenhaga – 9.

Olimpijka (1972). Po zakończeniu kariery sportowej występowała krótko w polskiej rewii na lodzie (1976). Od 1977 instruktorka łyżwiarstwa figurowego w łódzkim Społem (1977-1990), w Rauma w Finlandii (1990-1993) i Miejskim Klubie Łyżwiarskim w Łodzi (1993-1996). Mistrzyni Sportu (1972).

*1972 Sapporo: łyżwiarstwo figurowe, pary sportowe – 11 m. na 16 start. z notą 377.8 (suma miejsc 95,5), zw. I. Rodnina – A. Ułanow ZSRR z notą 420.4. Partnerem był A. Brodecki.

Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 290; Pawlak, Olimpijczycy, s. 191 (tu błędnie imię Urszula); Bogusz, Łódzcy olimpijczycy, s. 80-81; Porada, Igrzyska, s. 879; Zieleśkiewicz, Encyklopedia, s. 159, 313; Piruetem przez historię, s. 23; USC Toruń, AU 2486/1950.