Grzegorz Stellak

1

Medale igrzysk olimpijskich

1

technik elektryk, agent ochrony, mistrz Polski, srebrny medalista mistrzostw świata (1975), trzykrotny olimpijczyk (1972, 1976, 1980), brązowy medalista w czwórce ze sternikiem podczas IO w Moskwie (1980).

Urodzony 11 marca 1951 w Płocku, syn Zygmunta i Janiny Rybickiej, absolwent miejscowego Technikum Elektrycznego (1970, technik elektryk). Wioślarz (197 cm, 95 kg), reprezentant PTW (Budowlani) Płock (1967-1982) i Zawiszy Bydgoszcz (1970), podopieczny trenerów: Bohdana Karwowskiego i Kazimierza Naskręckiego. Mocny, silny, urodzony optymista z wielkim poczuciem humoru rozwijał (prawie bez przeszkód zdrowotnych) swoje wioślarskie umiejętności (ogromne w tym zasługi Edwarda Romanowskiego i Bohdana Karwowskiego). W połowie lat siedemdziesiątych, w osadzie dwójki ze sternikiem (Ryszard Stadniuk, Ryszard Kubiak) awansował do ścisłej czołówki światowej (srebrny medal w Nottingham) z wielkimi nadziejami na olimpijskie sukcesy w Montrealu (1976). Zakaźna żółtaczka (zeszła na mnie z igły strzykawki – powiedział kiedyś o tym incydencie) stanęła niestety na przeszkodzie ambitnym planom. Ostra walka o powrót do zdrowia, mimo całej swojej dramatyczności, była jednym z najciekawszych fragmentów życiorysu walczącego sportowca.

W biedzie lepiej poznał najbliższych i przyjaciół. Stadniuk z Kubiakiem nie szukali zastępcy, a wręcz oświadczyli, że jeśli mają polecieć do Montrealu, to tylko ze Stellakiem. Czekali na jego ozdrowienie. I stało się, ale medalu nie zdobyli. Na torze rzeki św. Wawrzyńca żółtaczkowe pozostałości (silne zawroty głowy podczas maksymalnego wysiłku) połączyły się z przykrą falą, która wzmogła się wskutek podmuchów wiatru. Po minięciu mety, padli z wyczerpania, ale w finale byli ostatni. Nie był to jednak kres zmagań płocczanina. Potrafił się zmobilizować jeszcze raz i już w innym „wcieleniu” (czwórka ze sternikiem, Stadniuka i Kubiała uzupełnili Nowak i Tomasiak) dopiął swego: został medalistą olimpijskim (Moskwa 1980).

5-krotny mistrz Polski (konkurencje długo wiosłowe) był poza tym: srebrnym medalistą MŚ 1975 Nottingham (dwójki  ze sternikiem), partnerzy: R. Stadniuk, st. R. Kubiak, finalistą  MŚ 1974 Lucerna: 7. msc (dwójki ze sternikiem, partnerzy: J. Ulczyński, st. R. Kubiak), 1977 Amsterdam: 6. msc (dwójki ze sternikiem, partnerzy: R. Stadniuk, st. R. Kubiak), 1979 Bled: 9. msc (czwórki ze sternikiem, partnerzy: R. Stadniuk, H. Trzciński, M. Trzciński, st. I. Omięcki), 1981 Monachium: 8. msc (czwórki ze sternikiem, partnerzy: G. Nowak, A. Tomasiak, R. Stadniuk, st. R. Kubiak) i finalistą ME 1973 Moskwa: 6. msc (dwójki ze sternikiem), partnerzy: J. Ulczyński, st. R. Kubiak. W plebiscycie na najlepszego wioślarza w 80-leciu PZTW zajął 14. msc. 

*1972 Monachium: ósemki – 4. w przedb. (5 osad) z czasem 6:26.95, 3. msc w  rep. (6 osad) z czasem 6:16.23,  3. msc w  półfin. (6 osad) z czasem 6:31.10, 6. msc w finale (6 osad) z czasem 6:29.35 (zw. N. Zelandia – 6:08.94). Partnerami w osadzie byli: M. Drażdżewski, R. Giło, S. Maciejowski, K. Marek, J. Młodzikowski, M. Siejkowski, J. Ulczyński i st. R. Kubiak.

*1976 Montreal: dwójki ze sternikiem – 4. msc w  przedb. (5 osad) z czasem 7:43.45, 1. msc w rep. (4 osady) z czasem 7:23.17,  3. msc w  półfin. (6 osad) z czasem  7:09.33, 6. msc w finale (6 osad) z czasem 8:23.02 (zw. NRD – 7:58.99). Partnerami w osadzie byli: R. Stadniuk i st. R. Kubiak.

*1980 Moskwa: czwórki ze sternikiem – 2. msc w  przedb. (6 osad) z czasem 6:47.61, 1. msc w  rep. (5 osad) z czasem 6:32.28, 3. msc w finale (6 osad) z czasem 6:22.52, zdobywając brązowy medal (zw. NRD – 6:14.51). Partnerami w osadzie byli: G. Nowak, R. Stadniuk i A. Tomasiak i st. R. Kubiak; ósemki – 3. msc w przedb. (5 osad) z czasem 6:00.43, 3. msc w  rep. (3 osady) z czasem 5:47.35; osada polska nie wystąpiła w finale B o msc 7-9, odp. z  konk. Partnerami w osadzie byli: W. Beszterda,  P. Borkowski, M. Kowalewski, W. Kujda, G. Nowak, R. Stadniuk, A. Tomasiak i st. R. Kubiak

Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 332-333; Pawlak, Olimpijczycy, s. 243; Kobendza, 80 lat PZTW, s. 70, 83, 84, 92, 93, 96, 194; MES, t. 2, s. 467; Maciejewski, Bydgoscy olimpijczycy, s. 9, 19, 24, 54, 69; 100 lat sportu na Pomorzu, s. 274; Porada, Igrzyska, s. 892, 905, 1005; Duński, Od Paryża, s. 857-858; Wywiad środowiskowy (ankieta wypełniona przez zawodnika).