Helena Gąsienica Daniel-Lewandowska (1934-2013)




narciarka, biegaczka Wisły Gwardii Zakopane, 10-krotna mistrzyni Polski, olimpijka z Cortina d’Ampezzo (1956) i Squaw Valley (1960).

Urodzona 15 kwietnia 1934 w Zakopanem, córka Andrzeja Szymona i Antoniny z domu Karpiel „Chrobak”, wykształcenie podstawowe, chałupniczka (wzorzyste swetry i czapki). Narciarka, biegaczka (160 cm, 55 kg), reprezentantka Wisły Gwardii Zakopane (1948-1962), podopieczna trenerów: Mariana Woyny – Orlewicza (klub) i Edwarda Mroza (kadra). Utalentowana zawodniczka, mając 16 lat zdobyła już dwa tytuły mistrzyni Polski (najmłodsza). Z rodzeństwa Danieli (w kategorii seniorów zdobyli razem 22 tytuły mistrzowskie) sama wywalczyła ich 10.

Lubiła biegać w sztafetach. I chyba największy sukces odniosła 2-krotnie zwyciężając w wielkich i prestiżowych zawodach w szwajcarskim Grindelwaldzie w biegu rozstawnym 3 x 5 km (1955, 1960). 10-krotna mistrzyni Polski w biegu na 10 km (1951-1952) i sztafecie 3 x 5 km (1954-1961) oraz 4-krotna wicemistrzyni kraju: na 5 km (1961), 10 km (1953, 1962) i 3 x 5 km (1952). Zasłużona Mistrzyni Sportu. Siostra olimpijczyków: Marii, Andrzeja i Józefa Gąsieniców Danieli.

Zmarła 23 listopada 2013 roku.

*1956 Cortina D’Ampezzo: biegi narciarskie, 10 km
– 24 m. na 40 start. z czasem 43.09,0 (zw. L. Kozyrewa, ZSRR – 38.11,0).

*1960 Squaw Valley: biegi narciarskie,
10 km – 21 m. na 24 start. z czasem 45.08,2 (zw. M. Gusakowa, ZSRR – 39.46,6); 
3 x 5 km – 4 m. na 5 start. z czasem 1:07.24,6 (zw. Szwecja – 1:04.21,4). Partnerkami w sztafecie były: S. Biegun i J. Czerniawska.

Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 194; Pawlak, Olimpijczycy, s. 77 (tu błędnie miejsce urodzenia: Kościelisko); MES, t. 1, s. 172; Porada, Igrzyska, s. 841, 847; Fischer, Kronika, s. 190-191; Zieleśkiewicz, Encyklopedia, s. 64, 382, 383, 385, 386; Parafia Zakopane – wyciąg z aktu ochrzczonych.