ślusarz – mechanik, hokeista na trawie z Gniezna, olimpijczyk z Helsinek (1952) i Rzymu (1960).
Urodzony 20 stycznia 1928 w Gnieźnie, syn Władysława i Agnieszki Borowskiej, absolwent miejscowej Średniej Szkoły Zawodowej (1951, ślusarz-mechanik). Hokeista (172 cm, 65 kg) Stelli i Sparty z którymi zdobył 13 tytułów mistrza Polski (1947-1949, 1951-1953, 1956-1964). 40-krotny reprezentant 1949-1960 (napastnik) kraju, strzelec 13 bramek. Brat olimpijczyków Alfonsa i Jana. Mistrz sportu, odznaczony m. in. srebrnym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe (1959).
Zmarł 20 września 2008 roku w Gnieźnie.
*1952 Helsinki: członek drużyny hokeja na trawie, która po zwycięstwach nad Belgią 1:0 i Szwajcarią 1:0 oraz dwukrotnej porażce z RFN 2:7 i 0:4 zajęła 6 m. w turnieju na 12 start. zesp. (zw. Indie). Wystąpił we wszystkich meczach. Skład drużyny zob. – Adamski Antoni.
*1960 Rzym: członek drużyny hokeja na trawie, która po zwycięstwie nad Japonią 2:1, porażce z Pakistanem 0:8 i remisie z Australią 1:1 zajęła 3 m. w grupie elim. wraz z Australią. Dodatkowy mecz o 2 m. w grupie z Australią Polacy przegrali 0:2. Wystąpił we wszystkich meczach. W rozgrywce o m. 9-12 z Holandią, Belgią i Francją nie wzięli udziału z powodu wcześniejszego wyjazdu do kraju zajmując ostatecznie 12 m. Skład drużyny zob. – Dąbrowski Kazimierz.
Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 187-188; Karwacki, Historia bez tajemnic, s. 127-133; Kuczyński, Święta gra, s. 121, 124, 160-162; Porada, Starożytne, s. 836, 850; Pawlak, Olimpijczycy, s. 69. Olimpijczyk.
