stolarz szkutnik, żeglarz ze znanej rodziny poznańskiej, mistrz kraju na Cadecie i Finnie, uczestnik mistrzostw świata i Europy, olimpijczyk z Seulu (1988).
Urodzony 25 lutego 1958 w Poznaniu, syn Eugeniusza i Walerii Nowak, absolwent zasadniczej szkoły zawodowej, stolarz szkutnik. Żeglarz (180 cm, 85 kg), reprezentant YK Wielkopolski i od 1987 LKS Kiekrz. Pochodzi ze słynnej żeglarskiej rodziny Blaszków, w której żeglowali: ojciec Eugeniusz, stryjowie: Zenon, Lucjan jak i Mirosław, stryjeczni bracia: olimpijczyk Ryszard, Mariusz, Grzegorz oraz rodzony brat Sławomir). Zaczynał na Cadecie pod okiem ojca (1969) zajmując na mistrzostwach świata: 3 (1974) i 4 m. (1975). Zadebiutował na Finnie wśród seniorów (1976), wygrał spartakiadę i jednocześnie MP juniorów (1977), w 1978 był na MP seniorów jeszcze 10, ale już w latach 1979-1982 (a także w 1986) zdecydowanie triumfował w krajowej rywalizacji tej klasy zajmując także czołowe lokaty na MŚ i ME.
Mistrzostwa świata: 1981 /7/, 1982 /2/, 1983 /5/, 1985 /13/, 1987 /14/; mistrzostwa Europy: 1981 /14/, 1982 /8/, 1984 /5/, 1985 /10/, 1986 /19/, 1987 /7/. Niewątpliwie jeden z najwybitniejszych polskich finnistów: zdobył tytuł wicemistrza świata 30 lat po wprowadzeniu tej klasy do konkurencji olimpijskich w Helsinkach (1952). Symbol dobrego żeglarskiego rzemiosła. Odznaczony m. in. srebrnym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe.
Zmarł 21 sierpnia 2024 roku.
*1988 Seul: klasa Finn – 20 m. na 33 start. z wynikiem 156.00 ( zw. J. Doreste, Hiszpania – 78.10). Miejsca w poszczególnych wyścigach: 7 – 3 – 1 – dyskw. – 3 – 4 – 3.
Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 159; Pawlak, Olimpijczycy, s. 34; MES, t. 1, s. 84; Seul na kursie, Żagle, 1988, nr 8; USC Poznań, AU 964/1958/Jeżyce.