KOSTKA HUBERT JERZY
ps. „Farosz” (po śląsku proboszcz), reprezentacyjny bramkarz z dwoma fakultetami, uczeń Węgra Gyuli Grosicsa, złoty medalista olimpijski z Monachium (1972), świetny szkoleniowiec.
Urodzony 27 maja 1940 w Markowicach (Racibórz), syn Jadwigi Filip, absolwent Liceum Ogólnokształcącego w Raciborzu (1958), Politechniki Śląskiej w Gliwicach, mgr inż. górnik (1964) i WSWF w Katowicach, mgr wf (1975). Piłkarz (179 cm, 74 kg) grający na bramce, wychowanek LZS Markowice (1950-1957), zawodnik Unii Racibórz (1958-1960) i Górnika Zabrze (1960-1973), gdzie w ciągu 14 sezonów (1961-1974) rozegrał 221 meczów i zdobył 8 tytułów mistrza Polski (1961, 1963-1967, 1971, 1972) oraz 6 razy Puchar Polski (1965, 1968-1972). Reprezentant Polski (32 A + 2), zadebiutował w meczu z Marokiem (1962), a ostatni raz zagrał w oficjalnym meczu z Czechosłowacją (1972), kapitan narodowej drużyny (4 mecze). Bramkarz – intelektualista.
Ciągle się uczył. Najpierw na Węgrzech (1963) od Gyuli Grosicsa (lider słynnej złotej jedenastki). Potem na własnych błędach. Mądry, pracowity, sprytny. Znakomicie bronił „jedenastki”, ale i zaskakiwał napastników grą na przedpolu. W Augsburgu, podczas IO 1972, kiedy Polacy pokonali ZSRR (2:1), wygrał kilka pojedynków „sam na sam” z najlepszym potem napastnikiem Europy Olegiem Błochinem. Jeden z głównych pretendentów do miana najlepszego bramkarza w historii polskiego futbolu.
Po zakończeniu kariery zawodniczej był świetnym szkoleniowcem, m.in. trenerem ligowej drużyny seniorów Górnika Zabrze (prowadził go w lidze aż 136 razy podczas 67 wygranych spotkań). Prowadził także piłkarzy Szombierek Bytom, Zagłębia Sosnowiec, Olimpii Poznań, Petrochemii Płock, Olimpii – Lechii Gdańsk, Rakowa Częstochowa i dwóch klubów szwajcarskich (Grenchen, Aarau). Współpracownik kilku selekcjonerów (Górski, Gmoch, Piechniczek). Schedę po Łazarku przegrał z Andrzejem Strejlauem (1989) i nigdy nie został trenerem kadry narodowej. Zasłużony Mistrz Sportu, odznaczony m. in. złotym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe i Krzyżem Kawalerskim OOP (1972). Trener Roku (1979, 1980, 1985).
*1972 Monachium: bramkarz drużyny piłkarskiej, która w grupie elim. (4 druż.) pokonała Kolumbię 5:1, Ghanę 4:0 i NRD 2:1, zajmując 1. msc w grupie; w grupie półfin. (4 druż.) zremisowała z Danią 1:1 oraz zwyciężyła ZSRR 2:1 i Maroko 5:0, zajmując 1. msc w grupie; w meczu finałowym wygrała z Węgrami 2:1 (0:1), zdobywając złoty medal. Wystąpił we wszystkich spotkaniach. Skład drużyny zob. – Anczok Zygmunt.
Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 235 (tu błędnie dzień urodzenia 17 maja); EP Fuji: Górnik Zabrze, s. 181, Biało-Czerwoni, t. 16, s. 162, t. 20, s. 170, Liga polska, t. 25, s. 184; Gowarzewski, Biało-Czerwoni, s. 364; 80 lat OZPN Katowice, s. 174; Klimontowicz, Ruch olimpijski, s. 65; Duński, Od Paryża, s. 387; Pawlak, Olimpijczycy, s. 126 (tu błędnie dzień urodzenia 17 maja); Archiwum AWF Katowice.
