Jacek Bielski




bokser zawodowy, najlepszy pięściarz Elbląga, mistrz Europy w wadze lekkiej (1993), olimpijczyk z Atlanty (1996).

Urodzony 29 stycznia 1972 w Elblągu, syn Henryka i Lucyny Przybyła, absolwent zasadniczej szkoły zawodowej (stolarz). Pięściarz (176 cm, 63 kg) wagi lekkiej i lekkopółśredniej miejscowego klubu Renoma Start, którego był wychowankiem i zawodnikiem w ciągu całej kariery boksera-amatora (1984-1998). 4-krotny mistrz Polski: w wadze lekkiej (1993) i lekkopółśredniej (1995, 1996, 1998) oraz 5-krotny reprezentant kraju w meczach międzypaństwowych 1991-1998 (4 zwycięstwa, 1 porażka).

Po bardzo bogatej karierze jako junior (m. in. srebrny medalista mistrzostw Europy 1990) startował aż 4-krotnie w mistrzostwach Europy seniorów (1991, 1993, 1996, 1998), gdzie odniósł swój największy sukces. W tureckiej Bursie (1993) występując w wadze lekkiej pokonał kolejno: Kalocsaia (Węgry), Proscha (Niemcy), Staruszenkę (Białoruś) i Gwasalię (Gruzja) by w finale zwyciężyć Tibora Rafaela (Czechy) i zdobyć złoty medal. Startował także 2-krotnie w mistrzostwach świata: w Berlinie (1995), już w wadze lekkopółśredniej, odpadł w trzeciej walce z Kubańczykiem Hectorem Vinentem i w Budapeszcie (1997) przegrał  w drugiej walce z Czechem Lukasem Konecnym i odpadł z turnieju. 3-krotny zwycięzca Turnieju im. F. Stamma: w kat. lekkiej (1994) i lekkopółśredniej (1995, 1998). W karierze boksera-amatora stoczył 225 walk (190 zwycięstw, 2 remisy, 33 porażki) – dane wg stanu na marzec 1998. Przygotowywał się do występu olimpijskiego w Sydney, ale w lipcu 1999 podpisał kontrakt zawodowy i zadebiutował w gali Polish Boxing Promotion w Gdańsku. Do listopada 2003 stoczył 25 walk zawodowych, odnosząc 24 zwycięstwa i ponosząc 1 porażkę (z Anglikiem J. Khaliqem). Mistrz interkontynentalny środkowo-azjatycki IBF, mistrz interkontynentalny IBO wagi półśredniej.

*1996 Atlanta: boks, w. lekkopółśrednia – w pierwszej kolejce wygrał 18:2 z Luisem Perezem (Portoryko), w drugiej przegrał 8:19 z Mohamedem Allalou (Algieria) i odp. z turnieju (zw. H. Vinent, Kuba).

Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 157; Kurzyński, Tysiąc wspaniałych (2), s. 20-21; Pawlak, Olimpijczycy, s. 32; Skotnicki, Od Olimpii do Atlanty, s. 223.