Jacek Gutowski

GUTOWSKI JACEK (1960-1996)

GUTOWSKI JACEK

ślusarz mechanik, wielki ciężarowy talent, multimedalista podczas 19 lat startów, olimpijczyk z Seulu (1988).

Urodzony 25 lipca 1960 w Warszawie, syn Romana i Aleksandry, absolwent miejscowej Zasadniczej Szkoły Zawodowej (ślusarz mechanik). Uchodził za jeden z największych talentów w historii podnoszenia ciężarów w Polsce. Kiedy za sprawą swoich dwóch starszych braci pojawił się na sali treningowej stołecznej Legii, miał 10 lat, ważył 35 kg i nie był w stanie podnieść gryfu. Jego trenerem został olimpijczyk z Tokio Jerzy Kaczkowski, który zadbał o to, aby juniorek, na początku, podnosił tylko… kij od szczotki. Zawodnikiem sekcji wojskowego klubu został w wieku 14 lat i przez następne lat 19 zdobywał medale dla Legii i Polski (1974-1993). Z okazji 75-lecia PZPC obliczono, że wśród ciężarowych multimedalistów zajmuje 7 m. Imponował techniką dostosowaną do budowy anatomicznej, przy wzroście 166 cm ważył tylko 52 kg i wszystkie medale zdobywał i bił rekordy przede wszystkim w wadze muszej (52 kg). Zaczęło się od medali w kategorii juniorów: brązowego MŚ 1979 (220 kg), srebrnego ME 1979 (220 kg) i złotego ME 1980, który zdobył z wynikiem 237,5 kg (107,5+130). Ponad 10 lat był niepokonany w kraju 7-krotnie zdobywając tytuł mistrza Polski w. muszej (52 kg) – 1981, 1983 i w. koguciej (56 kg) 1985-1987, 1990, 1992. Dalsze krążki (ale nie złote) zdobywał w wadze muszej na mistrzostwach świata i Europy. Mistrzostwa świata: 3-krotnie srebrny – 1981 – 240 kg (110+130), 1983 – 250 kg (112,5+137,5), 1986- 252,5 kg (115+137,5) i 2-krotnie brązowy – 1982 – 245 kg (115+130) i 1987 – 247,5 kg (112,5+135); Mistrzostwa Europy: 3-krotnie srebrny – 1981 – 240 kg (110+130), 1983 – 250 kg (112,5+137,5), 1986 – 242,5 kg (110+132,5) i 4-krotny brązowy – 1980 – 225kg (102,5+122,5), 1982 – 245 kg (115+130), 1984 – 242,5 kg (110+132,5), 1990 – 237,5 (105+132,5). Zasłużony Mistrz Sportu odznaczony m. in. czterokrotnie srebrnym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe. Miał żonę i syna (Łukasza). Po zakończeniu kariery sportowej cieszył się życiem tylko 3 lata. Zmarł w Warszawie 1 grudnia 1996.

Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 206; Pawlak, Olimpijczycy, s. 90 (tu brak miejsca urodzenia); Szyk, Polski  sport ciężarowy, s. 49, 56, 63, 67; Kronika Sportu, s. 978; Wywiad środowiskowy.
*1988 Seul: w. musza 52 kg – 5 m. na 18 start. z wynikiem 247,5 kg: 112,5+135 (zw. S. Marinow Bułgaria – 270 kg: 120+150).

« powrót do listy