Jadwiga Doering (1938-2018)




księgowa, kajakarka z Gdańska, wielokrotna mistrzyni Polski (15), finalistka mistrzostw świata i wicemistrzyni Europy (1965), olimpijka z Meksyku (1968).

Urodzona 2 listopada 1938 w m. Podjazy koło Kartuz, woj. gdańskie, absolwentka Liceum Ogólnokształcącego (księgowa). Kajakarka (160 cm, 61 kg), reprezentantka gdańskich klubów: Victorii (1959-1963) i Motławy (1964-1971), czołowa nasza zawodniczka lat sześćdziesiątych (była już rezerwową na IO w Tokio 1964). 15-krotna mistrzyni Polski: K-1 500 m (1965), K-2 500 m (1962-1969), K-2 3000 m (1962, 1963, 1965, 1966, 1968), K-4 500 m (1964).

Srebrna medalistka ME 1965 Snagov (K-4 500 m, partnerki: I. Antonowicz, S. Szydłowska, A. Wyszyńska. 2-krotna finalistka MŚ: 1966 Berlin: 4 m. (K-4 500 m), 5 m. (K-2 500 m). 4-krotna finalistka ME: 1965 Snagov: 7 m. (K-1 500 m), 8 m. (K-2 500 m); 1967 Duisburg: 5 m. (K-4 500 m), 8 m. (K-2 500 m). Mistrzyni Sportu odznaczona m.in. brązowym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe i za Zasługi dla Polskiego Ruchu Olimpijskiego.

Zmarła 24 kwietnia 2018 roku.

*1968 Meksyk: kajakarstwo, dwójki 500 m – 5 m. w przedb. (5 osad) z wynikiem 2.06,8, 1 m. w rep. (5 osad) z wynikiem 2.03,48, 9 m. w finale z wynikiem 2.04,20 (zw. R. Esser – A. Zimmermann, RFN – 1.56,44). Partnerką  D. była I. Antonowicz.

Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 180; Pawlak, Olimpijczycy, s. 60; Gebert, Poczet olimpijczyków, s. 102; MES, t. 1, s. 137; Porada, Igrzyska, s. 872; Księga sportu 1944-1974, s. 481, 482; Dokumentation Des Kanu-Rennsports, v. 1, 1933-1990, s. 19.