maszynista, zapaśnik rodem ze śląskiego Sokoła, olimpijczyk z Amsterdamu (1928).
Urodzony 17 grudnia 1902 w Gliwicach, syn Jana i Marty Schiffczyk, z zawodu maszynista kolejowy, był zawodnikiem TG Sokół Sobieszowice (1920-1922) i TG Sokół II Katowice (1923-1939), którego trenerami byli: Geza Szestoka i Władysław Pytlasiński. 10-krotny mistrz Polski w wadze półciężkiej (1925-1928) i średniej (1929-1933, 1935), 9-krotny reprezentant kraju (1927-1937), uczestnik mistrzostw Europy w 1927 (4 miejsce w wadze półciężkiej) i IO. W latach 1938-1939 był trenerem związkowym w PZA. Odznaczony brązowym Krzyżem Zasługi RP (1936).
Brat Wilhelma Gałuszki (1902-1983), znanego działacza sportu zapaśniczego (na Śląsku i w warszawskiej centrali), żołnierza II Korpusu PSZ na Zachodzie, po wojnie osiadłego w Manchesterze (ukończył tam studia, inżynier – włókiennik). Jan Gałuszka zmarł najprawdopodobniej w 1981 na terenie RFN (dane dot. śmierci nie są udokumentowane).
*1928 Amsterdam: zapasy, styl klas. w. półciężka 82,5kg – w pierwszej kolejce przegrał z Duńczykiem E. Jansenem, w drugiej uległ Niemcowi A. Riegerowi i odpadł z turnieju.
Bibl.: Steuer, Dzieje ciężkiej atletyki, s. 97; Klimontowicz, Ruch olimpijski, s. 57; Pawlak, Olimpijczycy, s. 74 (tu rok urodzenia 1903 i brak daty śmierci); Głuszek, Leksykon 1999, s. 192 (tu także tylko rok urodzenia 1903 i brak daty śmierci); Godlewski, Olimpijskie turnieje, s. 69 i dalsze; Godlewski, Sport zapaśniczy, s.61 i dalsze; Lipski, MEZ (w przygotowaniu do druku); USC Gliwice, pismo z 2.08.2002.