ps. „Jano”, trener, piłkarz z Radomska, olimpijczyk i wicemistrz olimpijski z Montrealu (1976).
Urodzony 18 lutego 1950 w Radomsku, absolwent Technikum Hutniczego w Chorzowie (technik-metalurg) i Szkoły Trenerów PZPN (AWF). Motocyklista z powołania i piłkarz (napastnik, 174 cm, 70 kg) z konieczności, wychowanek Stali i Czarnych Radomsko (1965), zawodnik Hali Sportowej Łódź (1966, gdzie pod wodzą Leszka Jezierskiego zdobył tytuł mistrza Polski juniorów), Startu Łódź (1967-1969), Zawiszy Bydgoszcz (1970-1972), Ruchu Chorzów (1972-1980 i 1982-1983), belgijskiego Seresien (1980-1982) i Polonii Bytom (1983-1986).
Wyrósł ponad przeciętność w chorzowskim Ruchu, gdzie w ciągu 9 ligowych sezonów (1973-1980 i 1983) rozegrał 229 spotkań, strzelił 74 bramki, 3-krotnie zdobył tytuł mistrza Polski (1974, 1975, 1979) i raz Puchar Polski (1974). 5-krotny reprezentant Polski (4A + 1) zadebiutował w meczu z Argentyną (1976), a zakończył grę w drużynie narodowej podczas spotkania z Irlandią (1976). Po zakończeniu kariery zawodniczej, trener (utarła się opinia, że jest szkoleniowcem, który ratuje piłkarskie drużyny zagrożone degradacją do klas niższych), działacz i sędzia piłkarski, m.in. sekretarz KS Ruch Chorzów.
Mistrz Sportu, odznaczony m.in. Srebrnym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe i Srebrnym Krzyżem Zasługi.
*1976 Montreal: napastnik drużyny piłkarskiej, która w grupie elim. (3 druż.) pokonała Iran 3:2 i zremisowała z Kubą 0:0, zajmując 1. msc w grupie; w ćwierćfin. zwyciężyła KRL-D 5:0, w półfin. wygrała z Brazylią 2:0, w finale przegrała z NRD 1:3, zdobywając srebrny medal. Benigier rozegrał jeden (zresztą bardzo dobry) mecz z Iranem. Jego partnerami w drużynie byli: L. Ćmikiewicz, K. Deyna, J.Gorgoń, H. Kasperczak, K.Kmiecik, G. Lato, Z. Maszczyk, P. Mowlik, R. Ogaza, W. Rudy, A. Szarmach, A. Szymanowski, J. Tomaszewski, H. Wawrowski, H. Wieczorek i W. Żmuda.
Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 155-156; EP Fuji: Ruch Chorzów, s. 192, Biało-Czerwoni, t. 20, s. 164, Liga polska, t. 25, s. 177; 80 lat OZPN Katowice, s. 175; Gowarzewski, Biało-Czerwoni, s. 358; Duński, Od Paryża, s. 54; Pawlak, Olimpijczycy, s. 30.
