trener, narciarz z Koniakowa, jeden z najlepszych kombinatorów norweskich w Polsce i na świecie (lata siedemdziesiąte), olimpijczyk z Innsbrucku (1976) i Lake Placid (1980).
Urodzony 10 marca 1952 w Istebnej, syn Franciszka (znany w latach trzydziestych biegacz narciarski) i Marii Matuszny, absolwent zasadniczej szkoły zawodowej, trener. Narciarz (170 cm, 71 kg), specjalista w kombinacji norweskiej, reprezentant KS ROW Koniaków (1965-1980) i Olimpii Goleszów (1980-1983), podopieczny trenerów: Jana Haratyka, Leopolda Tajnera i Erwina Fiedora (klub) oraz Tadeusza Kaczmarczyka i Janusza Forteckiego (kadra). W Beskidach mawiają, że „tutejsze dzieci rodzą się biegaczami, a dopiero później skaczą”. Tak było z Legierskim i jego najbliższym przyjacielem i towarzyszem sportowej przygody Stanisławem Kawulokiem. Świetnie biegali, a z czasem nauczyli się też skakać. Byli rewelacyjni jako juniorzy.
Legierski dwukrotnie wywalczył tytuł wicemistrza Europy w kombinacji norweskiej (1971 Nesselwang i 1972 Tarvisio). Niestety na IO do Sapporo (1972) nie poleciał (tuż przed wyjazdem złamał obojczyk podczas skoku na dużej Krokwi), a mimo wszystko w sezonie 1973/1974 znalazł się na 3 m. listy najlepszych kombinatorów świata. Dlaczego nie rozwinął swojego sportowego talentu? Druga kontuzja (także złamanie obojczyka podczas drużynowych MP w Zakopanem w 1983) sprawiła (8 miesięcy w gipsie), że zakończył karierę sportową. Nie odszedł od sportu (praca z młodzieżą w Olimpii Goleszów i w szkole w Koniakowie), choć pieniądze na życie zarabia inaczej (wraz z żoną prowadzi kwiaciarnię i pizzerię „Roma”). 2-krotny mistrz Polski: komb. nor. (1980) i sztafecie 4 x 10 km (1983), a także 3-krotny wicemistrz: w komb. nor. (1974, 1975) i biegu na 15 km (1974).
*1976 Innsbruck: narciarstwo, komb. nor. – 18 m. na 34 start. z notą 381.08 (zw. U. Wehling, NRD – 423.39). W skokach L. zajął 28 m. z notą 175.7, a w biegu 5 m. z notą 205.38.
*1980 Lake Placid: narciarstwo, komb. nor. – 10 m. na 31 start. z notą 400.980 (zw. U. Wehling, NRD – 432.200). W biegu L. zajął 2 m. z czasem 48:00.8 i notą 217.680, a w skokach 18 m. – skoki 74,5 m, 74 m i 71 m z notą 183.30.
Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 256 (tu błędnie miejsce urodzenia: Koniaków); Pawlak, Olimpijczycy, s. 149-150; Klimontowicz, Ruch, s. 67 /(tu błędnie data urodzenia: 12.02.1952 Koniaków); Porada, Igrzyska, s. 896, 961; Fischer, Kronika, s. 222-223; Zieleśkiewicz, Encyklopedia, s. 123, 378, 387, 396 (tu błędnie data i miejsce urodzenia : 3.10.1952 Koniaków); Szatkowski, Od Marusarza do Małysza, s. 203-206; USC Istebna, AU 38/1952 /1.
