ps. „Junek”, nauczyciel wf, pięcioboista stołecznej Legii, drużynowy mistrz świata z Drzonkowa (1981), olimpijczyk z Moskwy (1980).
Urodzony 26 września 1956 w Katowicach, syn Jana i Barbary Micińskiej, absolwent Liceum Ogólnokształcącego (1975) i bielańskiej AWF, gdzie otrzymał tytuł magistra wf (1986), pięcioboista (186 cm, 72 kg) stołecznej Legii (1976-1984), którego trenerami byli: Bolesław Bogdan, Zbigniew Katner, Zbigniew Kuciewicz i Krystyna Babirecka. Bardzo dobry pływak, niezły biegacz i strzelec, systematyczny w pracy, zaangażowany, jeden z „wzorcowych sportowców”. Wszyscy żałowali, że tak wcześnie rozstał się z zawodniczą karierą. Wierzono, że może zrobić jeszcze jakąś miłą niespodziankę. Mistrz świata 1981 Drzonków w drużynie. Finalista MŚ 1979 Budapeszt – 6 m. (druż.), 1981 Drzonków – 6 m. (ind.), 1983 Warendorf – 6 m. (druż.). Zwycięzca pierwszych zawodów triathlonowych w Polsce (1984). Zasłużony Mistrz Sportu odznaczony m.in. Srebrnym Krzyżem Zasługi.
*1980 Moskwa: pięciobój nowoczesny, ind. – 11 m. na 43 start. z wynikiem 5219 pkt. (zw. A. Starostin ZSRR – 5568 pkt. ). Polak zajął 19 m. w jeździe konnej, 17-19 m. w szermierce, 20 m. w strzelaniu, 17 m. w pływaniu i 3 m. w biegu na przełaj; pięciobój now. druż. – 4 m. na 12 start. z wynikiem 15634 pkt. (zw. ZSRR – 16126 pkt.). Polacy zajęli 1m. w jeździe konnej, 5 m. w szermierce, 8 m. w strzelaniu, 3 m. w pływaniu i 2 m. w biegu na przełaj. Partnerami w drużynie byli: M. Bajan i J. Pyciak-Peciak.
Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 287-288; Pawlak, Olimpijczycy, s. 188; MES, t. 2, s. 214; Porada, Igrzyska, s. 988; Woźniak, Pięciobój nowoczesny, s. 30; Pięciobój nowoczesny, wyd. okolicz., s. 6; Wywiad środowiskowy (ankieta).
