Jarosława Jóźwiakowska - Bieda - Ringer - Zdunkiewicz

1

Medale igrzysk olimpijskich

1

JÓŹWIAKOWSKA – BIEDA – RINGER – ZDUNKIEWICZ JAROSŁAWA

magister ekonomii, siatkarka i lekkoatletka klubów akademickich, srebrna medalistka olimpijska w skoku wzwyż (1960).

Urodzona 20 stycznia 1937 w Poznaniu, córka Władysława i Stefanii Kędzia, ukończyła V Liceum Ogólnokształcące im. Klaudyny Potockiej w Poznaniu i wydział morski WSE w Sopocie (1958), magister ekonomii.

Siatkarka i lekkoatletka (167 cm, 56-62 kg) AZS Poznań (1952-1954), AZS Gdańsk (1955-1960) i AZS Kraków (1961-1969) specjalizująca się w skoku wzwyż, wychowanka trenerów Jana Michalskiego i Pawła Schmidta, podopieczna trenerów: Andrzeja Krzesińskiego i Adama Bezega).

35-krotna reprezentantka Polski w meczach międzypaństwowych 1957-1966 (35 startów, 8 zwycięstw indywidualnych), 15-krotna rekordzistka kraju (od 1.60 w 1958 do 1.75 w 1964 ) i 8-krotna mistrzyni Polski w skoku wzwyż (1957, 1959-1962, 1964-1966). Rekordy życiowe: 80 m pł – 11.3 (14 lipca 1963 Kraków), wzwyż – 1.75 (16 lipca 1964 Warszawa), w dal – 5.66 (13 czerwca 1965 Kraków). 3-krotnie notowana w rankingu światowym: 1960 – IV, 1964 – IX, 1966 – VI. 2-krotna uczestniczka mistrzostw Europy (1962, 1966). W Budapeszcie (1966) z wynikiem 1.71 (zw. T. Czenczik ZSRR – 1.75) zdobyła brązowy medal. Także 3. msc (1.64) wywalczyła w finale Pucharu Europy w Kassel (1965). Miała szczęście do trzecich miejsc, które zajęła również w Uniwersiadach: w 1957 w Paryżu (1.55) i w 1959 w Turynie (1.61). W wywiadach podkreślała, że sport był dla niej sztuką i zabawą. Wieloletnia pracowniczka Cepelii, Ośrodka Przygotowań Olimpijskich w Cetniewie i gdańskiego browaru Heweliusz. Zasłużona mistrzyni sportu, odznaczona m.in. dwukrotnie złotym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe i Krzyżem Kawalerskim OOP.

*1960 Rzym: wzwyż – w elim. min. kwalifik. 1.65 przeszła w pierwszej próbie, w finale 2. msc (15 zaw.) ex  aequo z D. Shirley (W. Brytania) z wynikiem 1.71 (zw. J. Balas , Rumunia – 1.85) zdobyła srebrny medal (do ekipy olimpijskiej włączona została w ostatniej chwili pod naciskiem tzw. opinii publicznej).

*1964 Tokio: wzwyż – w elim. min. kwalifik. 1.70 pokonała w pierwszej  próbie, w finale zajęła 10. msc (15 zaw.) z wynikiem 1.71 (zw. Rumunka J. Balas – 1.90).

Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 156-157; Pawlak, Olimpijczycy, s. 105; Duński, Od Paryża, s. 290-291; Gebert, Poczet olimpijczyków, s. 24-27; Łojewski, Mecze kobiet, s. 9; Kurzyński, Indeks LA 1957-1970 (oprac. niepubl.); MP kobiet 1945-2002 (oprac. PZLA niepubl.); Encyklopedia (Statystyczna) LA, s. 198, 234, 246, 256, 259, 270; zur Megede, Die Geschichte der olympischen Leichtathletik, t. 2, s. 226, 227, 301, 303; Mistrovstvi Evropy 1934-1974, s. 26;  50 lat OZLA Gdańsk, s. 31, 35, 45.