utytułowany wioślarz BTW i WTW, czterokrotny uczestnik mistrzostw Europy, srebrny i brązowy medalista olimpijski z Los Angeles (1932).
Urodzony 13 kwietnia 1911 w Bydgoszczy, syn Władysława i Katarzyny z Rożdżyńskich ukończył miejscowe gimnazjum klasyczne i tam też w Gimnazjalnym Towarzystwie Wioślarskim Wisła zaczął uprawiać bardzo popularną w tym mieście dyscyplinę sportu (1927). Rok później został członkiem Bydgoskiego Towarzystwa Wioślarskiego, w którego barwach startował w latach 1928-1931 i 1934-1935, kontynuując dalszą długą karierę zawodniczą w Warszawskim Towarzystwie Wioślarskim (1932-1933 i 1936-1939).
Był zawodnikiem bardzo utytułowanym, aż 13-krotnym mistrzem Polski: w dwójce ze sternikiem (1933, 1936, 1939), dwójce bez sternika (1938, 1939), czwórce ze sternikiem (1933-1935), czwórce bez sternika (1929, 1936, 1939 ) i ósemce (1930, 1931). Czterokrotnie startował w mistrzostwach Europy: w Bydgoszczy zajął 3. miejsce w czwórce bez sternika (1929), w Paryżu w konkurencji ósemek odpadł w półfinale (1931), w Budapeszcie zajął 2. miejsce w dwójce ze sternikiem (1933), w Lucernie w czwórce ze sternikiem odpadł w repesażu (1934). Najcenniejsze trofea zdobył jednak na igrzyskach olimpijskich jako „szlakowy” obu załóg. Uczestnik kampanii wrześniowej 1939 w stopniu plutonowego podchorążego, po uniknięciu niewoli przedostał się do Wojska Polskiego na Bliskim Wschodzie.
Jako żołnierz Samodzielnej Brygady Strzelców Karpackich (3 batalion) bronił Tobruku (tam po raz pierwszy otrzymał Krzyż Walecznych), a po jej przekształceniu w 3 Dywizję Strzelców Karpackich walczył pod Monte Cassino, Anconą i Bolonią aż do zakończenia wojny (dwukrotnie ranny). 1 marca 1944 awansowany do stopnia podporucznika i odznaczony po raz drugi Krzyżem Walecznych). Po zakończeniu wojny zamieszkał w Londynie. Tam też założył rodzinę. Zmarł w Crawley Surey (koło stolicy Wielkiej Brytanii) 8 marca 1968, gdzie też został pochowany. W plebiscycie na najlepszego wioślarza w 80-leciu PZTW (1999) zajął 20 miejsce.
*1932 Los Angeles: wioślarstwo, dwójki ze ster. – 2. msc na 4 start. osady z czasem 8.31,2 zdobywając srebrny medal olimpijski (zw. USA – 8.25,8). Partnerami w osadzie byli: J. Ślązak i sternik J. Skolimowski; czwórki ze ster. – 1. msc w elim. (3 osady) z czasem 7.04,2, 3. msc w finale (4 osady) z czasem 7.26,8 zdobywając brązowy medal olimpijski (zw. Niemcy – 7.19.0). Partnerami byli: E. Kobyliński, J. Ślązak i S. Urban, sternik J. Skolimowski.
*1936 Berlin: wioślarstwo, dwójki ze ster. – 4. miejsce w elim. (6 osad) z czasem 7.53,9, 3. msc w repesażach (4 osady) z czasem 8.56,2 i odpadli z konkurencji (zw. Niemcy – 8.36,9). Partnerami w osadzie byli: J. Ślązak i sternik J. Skolimowski.
Bibl.: Słownik WF, 1998, z. 3, s. 121-122 (Ryszard Wryk); Głuszek, Leksykon 1999, s. 162 (tu błędny czas Polaków w dwójce ze sternikiem, zamiast 8.31,2 jest 8.11,2 – czas lepszy od zwycięskiej ekipy USA); Pawlak, Olimpijczycy, s. 38; Duński, Od Paryża, s. 80-81 (tu błędna data śmierci 13 marca); Lis, Polscy medaliści, s. 44 (tu błędnie podany rok urodzenia); Kobendza, 80 lat PZTW, s. 55, 57, 79.