przedsiębiorca, piłkarz ręczny z Białegostoku, najlepszy (i najwyższy) lewoskrzydłowy polskiej drużyny narodowej, olimpijczyk z Monachium (1972) i zdobywca brązowego medalu olimpijskiego w Montrealu (1976).
Urodzony 10 marca 1949 w Białymstoku, absolwent miejscowego Liceum Ogólnokształcącego 1968 (studiował w filii białostockiej UW i gdańskiej AWF), jeden z najwyższych polskich piłkarzy ręcznych (196 cm, 85 kg), zawodnik AZS Białystok (od 1966), Spójni Gdańsk i Korony Kielce (trenerzy: Piotr Botuliński, Janusz Czerwiński, Janusz Nycz) uznany przez fachowców za najlepszego lewoskrzydłowego w historii polskiej piłki ręcznej. Uzasadnienie: „jeden z najwyższych zawodników obdarzony bardzo silnym rzutem, rozważny w grze. Na cztery rzuty trzy kończyły się bramką, na sześć – pięć piłek trafiało do siatki rywali”.121-krotny reprezentant Polski (4 m. w MŚ 1974, podstawowy gracz drużyny olimpijskiej w Montrealu 1976). Zasłużony Mistrz Sportu (1978) odznaczony m. in. Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe (1976) i Srebrnym Krzyżem Zasługi.
*1972 Monachium: członek drużyny piłki ręcznej, która w grupie elim. (4 druż.) zremisowała ze Szwecją 13:13, wygrała z Danią 11:8 (Melcer 5 bramek) i przegrała z ZSRR 11:17 (4 bramki), zajmując 3. msc w grupie; w spotkaniu o msc 9-12 pokonała Islandię 20:17 (4 bramki); w meczu o msc 9-10 przegrała z Norwegią 20:23 (6 bramek), zajmując 10. msc w turnieju (zw. Jugosławia). Melcer wystąpił we wszystkich spotkaniach. Skład drużyny zob. – Antczak Zdzisław.
*1976 Montreal: członek drużyny piłki ręcznej, która w grupie elim. (5 druż.) pokonała Węgry 18:16 (2 bramki), CSRS 21:18 (5 bramek) i USA 26:20 oraz przegrała z Rumunią 15:17 (1 bramka) zajmując w grupie 2. msc w rozgrywkach tej grupy uczestniczyła także Tunezja, która po porażce z Polską 12:26, ze względu na bojkot wycofała się z turnieju i nie została sklasyfikowana); w meczu o msc 3-4 zwyciężyła RFN 21:18, po dogrywce (1 bramka) zdobywając brązowy medal (zw. ZSRR). Skład drużyny zob. – Antczak Zdzisław.
Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 274; Pawlak, Olimpijczycy, s. 171; MES, t. 2, s. 135; Porada, Igrzyska, s. 444, 888, 902; Duński, Od Paryża, s. 559 (tu błędnie miejsce urodzenia Gdańsk i pozycja, na której grał w reprezentacji, prawoskrzydłowy?); Drygas, 75 lat piłki ręcznej, s. 60-61, 63-64, 67-68, 188; Wywiad środowiskowy.
