Jerzy Potulicki-Skórzewski (1894-1950)




bobsleista, olimpijczyk z St.Moritz (1928), rotmistrz WP, poliglota.

Urodzony 27 lipca 1894 roku w Kallenkulgeben pod Wiedniem, syn Zygmunta (właściciel ziemski) i Anny Marii; ukończył gimnazjum typu matematyczno-przyrodniczego i był wolnym słuchaczem kilku zagranicznych uniwersytetów. Poliglota (władał biegle niemieckim, francuskim, angielskim, węgierskim i hiszpańskim).

Powołany do armii niemieckiej (ukończył szkołę w Dobenitz i otrzymał stopień ppor.) brał udział w I wojnie światowej (1914-18), podczas której nabawił się gruźlicy. Od 29 kwietnia 1919 r. w formacjach Wojska Polskiego (macierzysta jednostka 16. Pułk Ułanów Wielkopolskich, rotmistrz).

Podczas leczenia w Szwajcarii wykorzystany został w wojskowej służbie zagranicznej jako attache wojskowy przy poselstwie polskim w Bernie, a potem jako pracownik Wydziału Zagranicznego Biura Prezydialnego MS Wojsk. i oficer łącznikowy MSZ związany z Oddziałem II Naczelnego Dowództwa. Spokrewniony z J.Broelem-Platerem, znalazł się w załodze bobslejowej na IO.

Jego krewnym był inny bobsleista i członek polskiej ekipy na tych igrzyskach, Józef Broel-Plater. Zmarł 15 sierpnia 1950 roku w Abidżanie (Wybrzeże Kości Słoniowej).

*1928 St. Moritz: bobsleje – piątki – 16m. (23 załogi) z czasem 3.31,6 (zw. USA II, 3.20,5), po pierwszym ślizgu Polacy z czasem 1.44,8 zajmowali 12m. Partnerzy w załodze: J.Bardziński, A.Bura, J. Łucki i J.Broel-Plater (prowadzący boba).