Joanna Nowicka Kwaśna

1

Medale igrzysk olimpijskich

1

NOWICKA KWAŚNA JOANNA

NOWICKA KWAŚNA JOANNA

ps. „Mamuśka”, z zawodu kucharka z zamiłowania łuczniczka z Kołobrzega, czterokrotna uczestniczka IO (1988, 1992, 1996, 2000), brązowa medalistka z Atlanty (1996).

Urodzona 25 lipca 1966 w Kołobrzegu, córka Antoniego i Heleny Stefańskiej, absolwentka miejscowej Szkoły Zawodowej Kucharstwa i Garmażerii, łuczniczka (164 cm, 60 kg) miejscowej Kotwicy i Mewy, wychowanka trenera Stanisława Stuligłowy. Przed obliczem trenera stanęła (1978) już jako uczennica szkoły podstawowej im. Bolesława Chrobrego, kiedy zaimponowały jej kolorowe łuki i dresy łuczniczek. Traktowała strzelanie jak zabawę, ale kiedy trener dostrzegł jej nieprzeciętne zdolności (1982) smakowanie zup i sosów (zawód wyuczony) zastąpił intensywny i ciężki trening. Niebawem też (głównie dzięki trenerowi, który był w Kołobrzegu dla młodzieży wszystkim) zwyciężyło przekonanie, że strzelanie z łuku może stać się jej życiową pasją. I rzeczywiście łuk zmienił jej życie pod każdym względem. Stała się sławna, samodzielna, pewna  siebie.

Utrzymując się przez wiele lat w wysokiej formie zdobyła 7-krotnie tytuł mistrzyni Polski w wieloboju ind, (1987-1989, 1991, 1992, 1995, 1996), brązowy medal ME (1992), miejsce w finale MŚ 1997 (4 m.) i podczas czterech startów w IO zdobyła w Atlancie (1996) brązowy medal olimpijski w wieloboju drużynowym wraz z koleżankami młodszego pokolenia, co było jej największym sukcesem sportowym. Niewątpliwie najlepsza i najskuteczniejsza polska łuczniczka w latach 1988-2000. Pozytywny lider reprezentacji. Zaangażowanie i profesjonalizm pozwoliły jej na długoletnią karierę sportową. Swoją pracą i postawą zdobyła ogromny autorytet wśród koleżanek i kolegów. Istnieje opinia, że w historii 75-lecia polskiego łucznictwa podobną liczbę tytułów i pozycją wśród najlepszych w kraju można ją porównać tylko z międzywojenną naszą wielką indywidualnością Janiną Kurkowską-Spychajową. Odznaczona m.in. Srebrnym Krzyżem Zasługi.

*1988 Seul: wielobój ind. – 16. w rundzie elim. (62 zaw.) z wynikiem 1252 pkt., 17. msc w rundzie 1/8 finału (24 zaw.) z wynikiem 304 pkt., 16. msc rundzie ćwierćfin. (18 zaw.) z wynikiem 303 pkt., odp. z konk. zajmując ostatecznie 16. msc; wielobój druż. – 9. w rundzie elim. (15 druż.) z wynikiem 3681 pkt., 10. msc w rundzie półfin. (12 druż.) z wynikiem 945 pkt., odp. z konk., zajmując 10. msc. Partnerkami w drużynie były: J. Helbin i B. Iwanek.
*1992 Barcelona: wielobój ind. – 10. w rundzie elim. (61 zaw.) z wynikiem 1315 pkt.; w 1/16 pojedynków bezpośrednich pokonała N. Hibon, w 1/8 przegrała z A. Williamson (W. Brytania), odp. z konk., zajmując 15. msc; wielobój druż. – 10. w rundzie elim. (17 druż.) z wynikiem 3808 pkt.; w 1/8 pojedynków bezpośrednich Polki przegrały z Turcją 213:235, odp. z konk. Partnerkami w drużynie były: E. Korotkin i J. Okrzesik.
*1996 Atlanta: wielobój ind. – 12. w rundzie elim. (62 zaw.) z wynikiem 651 pkt.; w pierwszej rundzie pojedynków bezpośrednich pokonała 165:152 J. Adams (USA), w drugiej wygrała przy remisie 152:152 z L. Lungston (USA), w trzeciej przegrała 158:161 z O. Sadowniczą (Ukraina) i odp. z konk.; wielobój druż. – 12. po strz. ind. z wynikiem 1889 pkt., w 1/8 pojedynków bezpośrednich Polki pokonały Rosję 233:229, w ćwierćfin. wygrały z Ukrainą 242:235, w półfinale przegrały z Koreą 237:245, o msc 3-4 zwyciężyły Turcję 244:239, zdobywając brązowy medal (zw. Korea). Partnerkami w drużynie były: I. Dzięcioł-Marcinkiewicz i K. Klata -Kowalska.
*2000 Sydney: wielobój ind. – 24. w rundzie elim. z wynikiem 633 pkt., w 1/32 finału pokonała 152:139 O. Moroz (Białoruś), w 1/16 finału wygrała 162:152 z P. Ericsson (Szwecja), w 1/8 finału zwyciężyła 162:158 Y. Jianping (Chiny), w ćwierćfinale przegrała 100:106 z S. Nyung Kim (Korea Płd.), odp. z konk., zajmując 8. msc w końcowej klasyfikacji (zw. Yun Mi Jin Korea Płd.); wielobój druż. – w 1/8 finału Polki przegrały z Turcją 217:227, zajmując 11. msc w konkursie (zw. Korea Płd.). Partnerkami w drużynie były: A. Łęcka i A. Bulwa.

Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 253: Pawlak, Olimpijczycy, s. 184; Duński, Od Paryża, s. 599-600; Magazyn Olimpijski, 2000, nr 8-9, s. 78 i nr 10-11, s. 123; Kronika 2000, s. 115, 235, 236; Kronika sportu, s. 942; Archiwum rodzinne i środowiskowe.