ekonomista, średnio i długodystansowiec, olimpijczyk z Rzymu (1960).
Urodzony 2 lutego 1935 w Toruniu, syn Bernarda i Wiktorii Wierzbowskiej, absolwent Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Poznaniu (mgr ekonomii). Lekkoatleta Pomorzanina Toruń (1952-1955) i Zawiszy Bydgoszcz (1956-1965), wychowanek trenera Kazimierza Żbikowskiego. 15-krotny reprezentant Polski w meczach międzypaństwowych 1957-1961 (15 startów, 4 zwycięstwa indywidualne), 5-krotny mistrz kraju: 1500 m (1959), biegi przełajowe (3 km) – 1957-1960 i 2-krotny rekordzista Polski (4×1500 i 3×1000 m).
Rekordy życiowe: 800 m – 1.50.5 (4 czerwca 1961 Warszawa), 1000 m – 2.23.9 (3 sierpnia 1957 Bydgoszcz), 1500 m – 3.42.5 (13 października 1958 Warszawa), 3000 m – 8.09.6 (14 czerwca 1959 Warszawa), 5000 m – 13.54.6 (1 sierpnia 1958 Warszawa). Mistrz Sportu, odznaczony m.in. brązowym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe i Srebrnym Krzyżem Zasługi.
Zmarł 27 grudnia 2020 roku.
*1960 Rzym: lekkoatletyka, 5000 m – 8 m. w II przedb. (11 zaw.) z czasem 14.30.8, odp. z konk. (zw. M. Halberg, N. Zelandia – 13.43.4).
Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 216; Pawlak, Olimpijczycy, s. 104; Łojewski, Mecze mężczyzn, s. 42, 326; MP mężczyzn 1945- 2001 (oprac. PZLA niepubl.); Kurzyński, Indeks LA 1945-1956 (oprac. niepubl.); Encyklopedia (Statystyczna) LA, s. 35, 39, 133; zur Megede, Die Geschichte der olympischen Leichtathletik, t. 2, s. 190; USC Toruń, AU 147/1935.
