przedsiębiorca, trener, jeden z najlepszych napastników w historii polskiego hokeja, olimpijczyk z Cortiny (1956) i Innsbrucku (1964), trener reprezentacji, która podczas MŚ w Katowicach (1976) pokonała drużynę ZSRR 6:4.
Urodzony 2 stycznia 1933 w Krynicy, syn Józefa i Władysławy, absolwent Liceum Społeczno-Prawnego w Piasecznie (1978) i Studium Trenerskiego AWF Poznań.
Hokeista (183 cm / 74 kg),wychowanek trenerów: Stefana Csoricha, Mieczysława Burdy i Mieczysława Kasprzyckiego, reprezentant KTH Unii Krynica (1948-1954), OWKS Bydgoszcz (1954) i Legii Warszawa (1955-1969), której oddał najlepsze lata swojej sportowej aktywności.
W jej barwach (grając najczęściej w ataku z Bronisławem Gosztyłą, Józefem Manowskim, a także Szymonem Janiczko) był 7-krotnym mistrzem (1955-1957, 1959, 1963, 1964, 1967) i 5-krotnym wicemistrzem Polski (1958, 1960, 1962, 1965, 1966) rozgrywając w ciągu 18 sezonów ligowych 303 mecze i strzelając 200 goli. 103-krotny reprezentant Polski (1953-1966), zdobywca 50 bramek, jako jeden z pierwszych naszych napastników, do środków swojej skuteczności włączył (z dużym powodzeniem) strzał z tzw. „klepki”.
2-krotny olimpijczyk (1956, 1964) i 7-krotny uczestnik turniejów o MŚ: 1955 RFN – 7. msc, 1957 Moskwa – 6., 1958 Oslo – 8., 1959 CSRS – 11. (gr. B-5), 1961 Szwajcaria – 13. (gr. B-5), 1963 Sztokholm – 12. (gr. B-4), 1966 Ljubljana – 8. (na IO i MŚ rozegrał 40 spotkań i strzelił 24 gole). Brązowy medalista Akademickich MŚ (1953). Po zakończeniu kariery zawodniczej, trener: reprezentacji Polski wraz z Anatolijem Jegorowem (1974-1975), samodzielnie (1976-1977) oraz trener reprezentacji narodowej juniorów (1977-1978). Prowadząc drużynę narodową największy sukces odniósł podczas MŚ w Katowicach (1976), kiedy Polacy po kapitalnym meczu wygrali z ekipą ZSRR 6:4. Niestety podczas tego samego turnieju, kilka dni później, biało – czerwoni, na 21 sekund przed końcem meczu z RFN stracili drugą bramkę, przegrali mecz 1:2 i musieli opuścić grupę A, gdzie grały najlepsze zespoły świata.
Zasłużony Mistrz Sportu odznaczony m.in. Srebrnym Krzyżem Zasługi, Srebrnym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe. Zasłużony Działacz Kultury Fizycznej.
Zmarł 15 lutego 2015 roku w Krynicy.
*1956 Cortina d’Ampezzo: członek drużyny hokejowej, która po przegranej z USA 0:4 i Czechosłowacją 3:8 oraz zwycięstwie nad Szwajcarią 6:2 nie zakwalifikowała się do grupy finałowej; w turnieju pocieszenia przegrała niespodziewanie z Włochami 2:5, ale wygrała z Austrią 4:3 i zajęła ostatecznie w turnieju 8. msc (zw. ZSRR). Skład drużyny zob. – Bromowicz Henryk.
*1964 Innsbruck: członek drużyny hokejowej, która po przegraniu meczu elim. z RFN 1:2, wygrała z Rumunią 6:1, Norwegią 4:2, Węgrami 6:2, Włochami 7:0, Jugosławią 9:3, Austrią 5:1 i porażce z Japonią 3:4 zajęła 1. msc w grupie B i ostatecznie w turnieju 9. (zw. ZSRR). Skład drużyny zob. – Fonfara Andrzej.
Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 251 (tu błędne wyniki IO w Cortina); Pawlak, Olimpijczycy, s. 145; MES, t. 1, s. 317; Porada, Igrzyska, s. 840, 857; Iskier przewodnik, s.119; Domański, Śladem, s. 179, 180, 182, 183, 190-193; Zieleśkiewicz, Encyklopedia, s. 118, 285, 287, 288; USC Krynica-Zdrój, AU 2/1933; Wywiad środowiskowy (ankieta PZHL).