górnik, bokser z Knurowa, olimpijczyk z Atlanty (1996).
Urodzony 21 marca 1971 w Zbrosławicach, absolwent Technikum Górniczego. Pięściarz (175 cm, 70 kg) Concordii Knurów (1985-1998) i Energetyka Jaworzno (2000-2001). 3-krotny mistrz Polski: w wadze lekkośredniej (1994, 1995) i średniej (1997) i 1-krotny mistrz kraju w drużynie Concordii Knurów (1996) oraz 2-krotny reprezentant Polski w meczach międzypaństwowych 1993-1997 (2 zwycięstwa).
Podczas 3-krotnych startów w mistrzostwach Europy (1993, 1996, 1998) oraz 1-krotnego udziału w mistrzostwach świata (1995) – nie odniósł większych sukcesów. W kraju zwyciężył w turnieju im. F. Stamma (1994) i o „Złoty Pas Polusa” (1988) w wadze lekkośredniej. Stoczył 218 walk (170 zwycięstw, 8 remisów, 40 porażek).
*1996 Atlanta: boks, w. lekkośrednia – w pierwszej kolejce przegrał 2:10 z Alfredo Duvergelem (Kuba) i odp. z turnieju (zw. D. Reid, USA).
Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 196; Kurzyński, Tysiąc wspaniałych (2), s. 65; Skotnicki, Od Olimpii do Atlanty, s. 224; Pawlak, Olimpijczycy, s. 80.