Józef Marusarz



ps. „Świstak”, inżynier-architekt, narciarz-alpejczyk klubów zakopiańskich i warszawskich, mistrz i reprezentant Polski, trzykrotny olimpijczyk z St. Moritz (1948), Oslo (1952) i Cortina d’Ampezzo (1956).

Urodzony 25 stycznia 1926 w Zakopanem, najmłodszy z dynastii Marusarzy, syn Jędrzeja Marusarza-Jarząbka, znakomitego przewodnika tatrzańskiego, współzałożyciela TOPR (starszy brat dwukrotnego olimpijczyka Andrzeja i stryjeczny brat Stanisława), absolwent miejscowego Liceum Budowlanego i Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej (1954), gdzie otrzymał tytuł magistra-inżyniera, narciarz (169 cm, 72 kg) – specjalizujący się w konkurencjach alpejskich, reprezentant klubów zakopiańskich: SNPTT (1939, 1946-1949), CWKS (1950-1962) i WKN Warszawa (1963-1964). 5-krotny mistrz Polski: w zjeździe (1947), slalomie (1947-1948), slalomie gigancie (1951) i kombinacji (1947) i 10-krotny wicemistrz Polski: w zjeździe (1950, 1954), slalomie (1946, 1953-1955), slalomie gigancie (1955) i kombinacji (1946, 1948, 1954-1955). Uczestnik Mistrzostw Świata: 1954 Aare: 12 m. (trójkombinacja alpejska), 21 m. (bieg zjazdowy), 27 m. (slalom), 32 m. (slalom gigant). Trzykrotny złoty medalista akademickich MŚ 1949 Szpindlerowy Młyn – bieg zjazdowy, kombinacja alpejska), 1953 Semmering (slalom gigant). 2-krotny zwycięzca Memoriału B. Czecha i H. Marusarzówny (1948 – zjazd, slalom). Po zakończeniu kariery sportowej (1964) pracował jako architekt w Austrii, Kanadzie i na kontrakcie w Libii. Był głównym projektantem planu zagospodarowania przestrzennego gminy tatrzańskiej. Ciekawy człowiek (znał kilka języków obcych). Zasłużony Mistrz Sportu, odznaczony m.in. Brązowym Krzyżem Zasługi. Był żonaty (od 15 lipca 1952) z Ireną Krzeptowską, z którą miał dwie córki: Grażynę (1954) i Katarzynę (1958).

Zmarł w Zakopanem 3 kwietnia 1996.

*1948 St. Moritz: narciarstwo alpejskie, zjazd – 35 m. na 102 start. z czasem 3.20,2 (zw. Francuz H. Oreiller – 2.55,0); slalom  spec. – 31 m. na 67 start. z czasem 2.42,2  (zw. Szwajcar E. Reinalter – 2.10,3); komb. alp. – 27 m. na 67 start. z notą 25.96 pkt. (zw. Francuz H. Oreiller – 3.27).

*1952 Oslo: narciarstwo alpejskie, zjazd – 43 m. na 81 start. z czasem 2.58,7 (zw. Włoch Z. Colo – 2.30,8); slalom  gig. – 48 m. na 83 start. z czasem 2.55,5 (zw. Norweg S. Eriksen – 2.25,0).

*1956 Cortina D’Ampezzo: narciarstwo alpejskie, slalom gigant – 35 m. na 95 start. z czasem 3.29,3 (zw. Austriak T. Sailer – 3.00,1).

Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 270; Pawlak, Olimpijczycy, s. 167; Porada, Igrzyska, s. 830, 833, 842; Fischer, Kronika, s. 229-232; Szatkowski, Stanisław Marusarz, król nart, s. 135-142; Zieleśkiewicz, Encyklopedia, s. 139, 360 (tu data śmierci: 31.03.1996 Zakopane); Szatkowski, 50 lat WKS  Zakopane, s. 209-214.