CHROMIK (MAJERCZYK) JÓZEFA
trener, jedna z ośmiu sióstr Majerczyk z Poronina z których cztery reprezentowały barwy narodowe w narciarstwie, a dwie wystąpiły na IO w Sapporo (1972).
Urodzona 10 czerwca 1946 w Poroninie, w wielodzietnej rodzinie (10) Józefa i Bronisławy Gutt, absolwentka miejscowego Technikum Ekonomicznego i 2-letniego kursu trenerskiego w krakowskiej AWF. Narciarka-biegaczka (165 cm, 64 kg), reprezentantka (od 16 roku życia) LKS Poroniec, podopieczna trenerów: Mieczysława Marchuły (klub), Szymona Krasickiego i Stefanii Biegun (kadra).
Jedna z ośmiu sióstr wspaniałej rodziny Majerczyków, z których cztery: zjeżdżały (Ludwika, z zawodu położna, 13-krotna mistrzyni kraju w konkurencjach alpejskich, matka Jagny, olimpijki z Salt Lake City 2002) i biegały na nartach (Józefa, Zofia, Władysława), a pozostałe (poza najstarszą Marią) też posmakowały sportu, ale życie poświęciły (Janina, Bronisława) naukom ścisłym (fizyka, chemia, matematyka) z wyjątkiem Anny – zakonnicy (szarej urszulanki). Wychowane w surowej dyscyplinie (liczna gromadka, jeszcze dwaj bracia) dziewczęta od najmłodszych lat musiały zarabiać na utrzymanie rodziny (wyrabianie czapek i swetrów na drutach). Równocześnie jednak matka pozwalała córkom trenować, cieszyła się z ich sportowych osiągnięć, kibicowała im w czasie zawodów i gorąco dopingowała. W takiej atmosferze, na początku lat siedemdziesiątych, powstała „rodzinna sztafeta” (Józia, Zosia i Władzia), która przez kilka lat była w kraju nie do pokonania. Dziennikarze pisali: „Takiej sztafety jaką wychowała mama Majerczyk nie było i nie ma na świecie”. I to była prawda. Podobno najzdolniejszą z sióstr na śnieżnych trasach była najmłodsza Władysława (olimpijka z Sapporo i Innsbrucku), ale na pewno najbardziej waleczną, zadziorną i odporną psychicznie była Józefa. Zaczęła stosunkowo późno, mając lat 16 (jak głosi legenda zabrakło dla niej nart w klubie), łącząc narciarstwo z… kolarstwem (wygrała mistrzostwa LZS i poznała przyszłego męża). 5-krotna mistrzyni Polski: 3×5 km (1970-1972) i 4 x 5 km (1974, 1975). 4-krotna wicemistrzyni Polski: 5 km (1971, 1972) i 10 km (1971) oraz 3×5 km (1969). Uczestniczka MŚ 1970 Szczyrbskie Jezioro: 30. msc (5 km), 31. msc (10 km), 8. msc (3×5 km), 1974 Falun: 16. msc (5 km), 7. msc (4×5 km).
4-krotna zwyciężczyni Memoriału B. Czecha i H. Marusarzówny (1972 – 10 km; 1970-1971 i 1975 – 3 x 5 km). Mistrzyni Sportu. Siostra olimpijki Władysławy Majerczyk – Tragarz. Działaczka Klubu Olimpijczyka w Zakopanem.
*1972 Sapporo: 5 km – 21. msc na 44 start. z czasem 17.55,41 (zw. G. Kułakowa, ZSRR – 17.00,50); 10-km-
21. miejsce na 42 start. z czasem 36.45,39 (zw. G. Kułakowa, ZSRR – 34.17,82); 3 x 5 km – 7. msc na 11 start. z czasem 51.49,13 (zw. ZSRR – 48.16,15). Partnerkami w sztafecie były: W. Budny i A. Duraj.
Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 170; Pawlak, Olimpijczycy, s. 47; Zdebska, Mistrzowie nart, s. 25-29; Porada, Igrzyska, s. 879; Fischer, Kronika, s. 225-227; Zieleśkiewicz, Encyklopedia, s. 134, 382, 384, 386; Latuszkiewicz, Zielone bractwo, s. 34; Gowarzewski, „Zielone” kartki, s. 30-31; Wywiad środowiskowy.