Kazimierz Chodakowski

CHODAKOWSKI KAZIMIERZ (1929-2017)

kierowca, łodzianin, jeden z najlepszych obrońców w historii polskiego hokeja, olimpijczyk z Oslo (1952) i Cortiny d’Ampezzo (1956).

Urodzony 20 czerwca 1929 w Łodzi, syn Kazimierza (gospodarza boiska ŁKS) i Bronisławy Kaźmierczak (prała i przygotowywała stroje sportowe zawodników sekcji gier ŁKS), ukończył (po przerwie wojennej) szkołę podstawową (1950) wraz z uprawnieniami kierowcy zawodowego na kursach LOK (1949) po czym odbywał służbę wojskową. Hokeista – obrońca ŁKS Łódź (1947-1951, 1958-1972 – pierwszy trener Władysław Król) i Legii Warszawa (1951-1957), gdzie wraz ze Stanisławem Olczykiem stworzyli jedną z najlepszych (a może najlepszą) parę obrońców w historii naszego hokeja (grali w klubie i reprezentacji). Ambitny, twardy, typowy obrońca, któremu nie obca była tzw. „gra ciałem”. Grający jednak zawsze fair, koleżeński, dobry duch w drużynie i… wiecznie młody zdobył 7-krotnie (w barwach Legii) tytuł mistrza Polski (1951-1957) rozgrywając w lidze polskiej 289 meczów i strzelając 83 gole. 80-krotny reprezentant Polski (1951-1957), strzelec 12 bramek uczestniczył w IO i MŚ (sześciokrotnie): 1952 Oslo – 6 m., 1955 RFN – 7 m., 1956 Cortina d’Ampezzo – 8 m., 1957 Moskwa – 6 m., 1958 Oslo – 8 m., 1959 CSR – 11 m. (gr. B-5). Brązowy medalista Akademickich MŚ (1953). Po zakończeniu kariery sportowej pracował jako kierowca (od 1994 na emeryturze). Zasłużony Mistrz Sportu.

Zmarł w sobotę 21 października 2017 w rodzinnej Łodzi. Miał 88 lat.

*1952 Oslo: członek drużyny hokejowej, która po zwycięstwach nad Finlandią 4:2 i Norwegią 4:3, remisie z RFN 4:4 oraz porażkach z CSRS 2:8, Szwecją 1:17, Szwajcarią 3:6, Kanadą 0:11 i USA 3:5 zajęła 6 m. w turnieju. Skład drużyny zob. – Antuszewicz Michał.

*1956 Cortina d’Ampezzo: członek drużyny hokejowej, która po porażkach z CSRS 3:8 (po pierwszej tercji prowadziła 3:1) i USA 0:4 oraz zwycięstwie nad Szwajcarią 6:2 nie zakwalifikowała się do puli finałowej; w turnieju pocieszenia przegrała niespodziewanie z Włochami 2:5, ale wygrała z Austrią 4:3 zajmując ostatecznie w turnieju 8 m. (zw. ZSRR).

Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 168 (tu błędne wyniki igrzysk w Cortina); Pawlak, Olimpijczycy, s. 46; Bogusz, Łódzcy olimpijczycy, s. 183; Porada, Igrzyska, s. 832, 840; Iskier przewodnik, s. 118; Domański, Śladem, s. 179-180, 182, 186, 188-190; Zieleśkiewicz, Encyklopedia, s. 37 (tu błędnie: w Legii od 1951, w reprezentacji do 1957); Wywiad środowiskowy.