zawodniczka z Rudy Śląskiej, lekkoatletka, pupilka naszej ekipy olimpijskiej w Amsterdamie (miała niespełna 16 lat), zwana zdrobniale „Kilosiątko”.
Urodzona 9 lutego 1913 w Rudzie Śląskiej, córka Tomasza i Antoniny Kiel. Po raz pierwszy zetknęła się ze sportem mając 13 lat wykazując nieprzeciętny talent w biegach na średnich dystansach. Przełomowy w jej karierze był rok 1927. Zdobyła mistrzostwo Polski na 1000 m ustanawiając przy tym rekord krajowy (3.22,3) i zadebiutowała w drużynie narodowej podczas meczu międzypaństwowego z Austrią w Krakowie. Od 1928 była najlepszą biegaczką na średnich dystansach w Polsce. Zadebiutowała też na IO. Była także finalistką III Kobiecych Igrzysk Światowych w Pradze (1930) zajmując w biegu na 800 m – 4 m. z czasem 2.26,8 (wynik ten był jej rekordem życiowym). W ciągu całej kariery sportowej (1926-1931), startując w barwach KS Rożdzień Szopienice (1926-1930) i Pogoni Katowice (1931) była 4-krotną mistrzynią Polski: 1000 m (1927), 800 m (1928, 1931), 4×200 m (1928), 8-krotną rekordzistką kraju (800, 1000, 4×100, 4×200 m i sztafecie szwedzkiej) i 5-krotną reprezentantką w meczach międzypaństwowych (1927-1931).
Zmarła 4 grudnia 1938 r. w Krakowie.
*1928 Amsterdam: lekkoatletyka, 800 m – 3 m. w przedbiegu (na 10 start.) z czasem 2.28,0 zakwalifikowała się do finału w którym zajęła 8 m. – bez zmierzonego czasu (zw. Niemka L. Radke – 2.16,8).
Bibl.: Słownik WF, 1997, z. 3, s. 160-161 (Henryk Kurzyński); Klimontowicz, Ruch olimpijski, s. 64 (tu błędny rok urodzenia, dzień śmierci i nieprecyzyjne dane dot. kariery sportowej); Wyniki MP kobiet; Encyklopedia statystyczna LA, s. 249; Głuszek, Leksykon 1999, s. 226-227; Pawlak, Olimpijczycy, s. 116; Archiwum USC Ruda Ślaska, AU 88/1913/R.
