Aleksandra Klejnowska-Krzywańska



pierwsza kobieta, która zdobyła dla Polski złoty medal mistrzostw świata w podnoszeniu ciężarów (2001), uczestniczka IO w Sydney (2000) i w Atenach (2004).

Urodzona 17 grudnia 1982 w Lubinie na Dolnym Śląsku, córka Andrzeja Tadeusza i Barbary Kazimiery  Dorosiewicz, mieszkanka Legnicy, absolwentka Technikum Ogrodniczego w Siedlcach (2003). Pierwszy kontakt ze sztangą w legnickim Legrolu (Mieczysław Bocheński), w 1998 pojechała na pierwsze zawody do Siedlec i tam dzisiaj trenuje. Zawodniczka (156 cm, 58 kg) WLKS Siedlce wpadła w oko znakomitej parze trenerskiej Danucie i Ryszardowi Soćkom, którzy dzięki PZPC stworzyli pierwszy w Polsce ciężarowy ośrodek dla dziewcząt, gromadząc (kadra narodowa) najzdolniejsze zawodniczki z całego kraju (Magdalena Jaciuk, Aleksandra Klejnowska, Agata Mika, Dominika Misterska, Beata Prei, Barbara Sachmacińska, Marta Wawak, Agata Wróbel). Była mistrzyni tańca towarzyskiego (startowała z dużym powodzeniem w zawodach), szybko dostosowała się do ciężkiego i systematycznego treningu w siłowni, chcąc za wszelką cenę włączyć się do współzawodnictwa i zwyciężać. Postępy wszystkich polskich sztangistek, które przygotowywały się do pierwszego występu olimpijskiego w Sydney (2000) były zadziwiająco szybkie. Startując w najmocniej obsadzonej i najtrudniejszej wśród kobiet kategorii 58 kg, już rok przed Igrzyskami (1999) wywalczyła wśród juniorek (20 lat) pierwszy brązowy medal ME z wynikiem 177,5 kg (77,5+100).

Dalsze sukcesy wśród juniorek przyszły w roku olimpijskim (2000): wicemistrzostwo świata – 195 kg (82,5+112,5) i mistrzostwo Europy – 202,5 kg (87,5+115). Dalsze postępy legniczanki przyniosły starty już w kategorii seniorek. Był to tytuł wicemistrzyni Europy (2000) z rezultatem 197,5 kg (87,5+110) i 5 m. na IO w Sydney. Nikt się nie spodziewał, że już rok po igrzyskach podziwiana przez wszystkich Polka (dwukrotna mistrzyni kraju) sięgnie na mistrzostwach świata w tureckim Antalyi, jako pierwsza z naszych pań, po złoty medal i mistrzowski tytuł (215 kg). W wielkim stylu pokonała siłaczki rosyjskie i państw azjatyckich. Nikt nie chciał wierzyć, że dziewczyna z Legnicy podnosi sztangę dopiero od trzech lat. W 2001 wywalczyła również tytuł mistrzyni Europy w słowackim Trencinie wynikiem 210 kg. Niestety piękna i wspaniale rozwijająca się kariera sportowa mistrzyni świata została nagle przerwana. Podczas badań (po treningu, na miejscu w Siedlcach), wykryto w organizmie zawodniczki i jej koleżanki Dominiki Misterskiej niedozwolone środki dopingujące. Obie zostały zawieszone, a potem odsunięte od zawodów na dwa lata. Mimo że jeden z młodych zawodników przyznał się, że wrzucił do wody stojącej na sali treningowej w pojemniku jakieś medykamenty, co zostało udowodnione sądownie. Ale władz międzynarodowych (IWF) okoliczności sprawy nie interesowały.

*Sydney 2000: podnoszenie ciężarów, waga 58 kg – 5 m. na 15 start., z wynikiem 202,5 kg: 90+112,5 (zw. M. Jimenez Meksyk – 222,5 kg: 95+127,5).

*Ateny 2004: podnoszenie ciężarów, waga 58 kg – 5 m. z wynikiem 220.0 kg: 97.5+122.5 (zw. Y. Chen Chiny – 237.5 kg: 107.5+130).

Bibl.: Magazyn Sportowy „PS” z 15.09.2000, s. 24; Magazyn Olimpijski 2000, nr 10-11, s. 127; Kronika Sportu Polskiego 2000, s. 158, 235, 236; 2001, s. 155-156; Latuszkiewicz, Zielone bractwo, s. 26; Szyk, Polski sport ciężarowy, s. 78, 79; USC Lubin, AU 1522/1982; Wywiad środowiskowy.