trener, jeden z najzdolniejszych sprinterów okresu międzywojennego, wychowawca młodzieży, wieloletni przewodniczący Miejskiego Komitetu Kultury Fizycznej i Turystyki w Nakle nad Notecią, olimpijczyk z Amsterdamu (1928) i Berlina (1936).
Urodził się 15 listopada 1902 w Nakle n /Notecią w rodzinie Kajetana i Stanisławy Tabatowskiej, tam też ukończył miejskie gimnazjum i zapoznał się ze sportem. Lekkoatleta Sokoła Nakło (1920-1925), Polonii Bydgoszcz (1926-1928) i Warty Poznań (1929-1937). W latach 1927-1936 wystąpił w 21 meczach międzypaństwowych i 14-krotnie ustanawiał rekord Polski w biegach indywidualnych i sztafetach, m. in. na: 100 m – 10.7 sek. (7 sierpnia 1934 Warszawa ) i 400 m od 50.4 sek. (29 kwietnia 1928 Królewska Huta) do 48.8 sek. (23 września 1934 Mediolan). Był aż 22-krotnym triumfatorem mistrzostw Polski zdobywając złote medale m. in. na: 200 m (1930, 1932-1935), 400 m (1928, 1930-1935) , 4×100 m (1931, 1935) i 4×400 m (1931-1935). Rekordy życiowe: 100 m – 10.6 (13 maj 1934 Inowrocław), 200 m – 22.1 (8 lipca 1934 Poznań), 400 m – 48.8 (23 września 1934 Mediolan).
Zmobilizowany w sierpniu 1939 brał udział w kampanii wrześniowej, a po jej zakończeniu przeniósł się na Litwę skąd próbował uciec na wyspę Gottland (Szwecja). Schwytany i aresztowany przez Niemców, dostał się do obozów koncentracyjnych, najpierw w Sachsenhausen, a od 1942 Hamburg – Neuengame. Po powrocie do kraju oddał się całkowicie pracy społecznej w sporcie i organizacji młodzieżowej TUR w rodzinnym Nakle. W latach 1958-1960 pełnił funkcję trenera kadry młodzieżowej bydgoskiej Polonii (wychowankami m.in. byli: R. Korban, A. Makowski, W. Dudziak, E. Szwajkowska ). Był też wieloletnim członkiem OZLA i przewodniczącym Miejskiego Komitetu Kultury Fizycznej i Turystyki w Nakle nad Notecią. Żonaty z Klarą Jurgońską.
Zmarł w Nakle 6 marca 1985 roku i tam też został pochowany.
*1928 Amsterdam: lekkoatletyka,400 m – zajął 3 m. w przedb. (3 zaw. start.) z czasem 50.8, odp. z konk. (zw. R. Barbuti, USA – 47.8); sztafeta 4×400 m – 5 m. w przedb. (5 zesp.) z czasem 3:24.2 (mimo ustanowienia rekordu Polski) odp. z konk (zw. USA -3.14,2. Jego partnerami w sztafecie byli: S. Kostrzewski, F. Malanowski i Z. Weiss.
*1936 Berlin: lekkoatletyka, 4×400 m – 3 m. w przedb. (4 zesp.) z czasem 3.17,6 (mimo iż był to rekord Polski) odp. z konk (zw. W. Brytania – 3.09,0). Partnerami B. w sztafecie byli: K. Kucharski , A. Maszewski i T. Śliwak. W Berlinie 1936 był chorążym polskiej ekipy.
Bibl.: Słownik WF, 1986, z. 4 , s. 143-144 (Henryk Kurzyński); Od Adamczaka do Zasłony; Encyklopedia statystyczna LA., s. 96, 113, 129, 151; Głuszek, Leksykon 1999, s. 158; Pawlak, Olimpijczycy, s. 33; 25 lat Warty; 50-lecie wielkopolskiej la ; MES,t. 1, s. 82; Rynkowski, Osiągnięcia, Wyniki, s. 33 i dalsze; Łojewski , Mecze, s. 37, 308; USC Nakło n. Notecią – AU 297/1902, AZ 55/1985.