małżonka reprezentacyjnego łyżwiarza RFN, złota i srebrna medalistka mistrzostw Polski w łyżwiarstwie szybkim, olimpijka z Innsbrucku (1976), matka Annie Friesinger – mistrzyni Niemiec i brązowej medalistki olimpijskiej z Nagano (1998).
Urodzona 14 kwietnia 1954 w Sycowie, córka Franciszka i Jadwigi, absolwentka Zasadniczej Szkoły Zawodowej w Twardogórze (gdzie mieszkała). Łyżwiarstwo szybkie zaczęła uprawiać w VI klasie szkoły podstawowej, reprezentantka (169 cm, 68 kg) Echa Twardogóra, MKS Cuprum Lubin i Olimpii Elbląg, wychowanka trenera Adama Kaźmierczyka. Jedna z rywalek Elwiry Ryś – Ferens (rozwijająca swój talent w rywalizacji ze St. Pietruszczak i Ewę Malewicką). Debiutowała na arenie międzynarodowej podczas MŚ juniorek (1973), gdzie zajęła 16 m.
Mistrzyni Polski na 1500 m (1976) i 3-krotna wicemistrzyni kraju: na 1000 m (1976), 1500 m (1975) i 3000 m (1975). Uczestniczka MŚ: wielobój – 1975 Assen – 13, 1976 Gjövik – 23; wielobój sprint. 1971 Inzell – 25 m. Olimpijka z Innsbrucku (1976). Żona zachodnioniemieckiego łyżwiarza Georga Friesingera i matka Annie Friesinger, reprezentantki Niemiec i brązowej medalistki olimpijskiej z Nagano (1998).
Stała się ona sławna (2002) dzięki oświadczeniu: „Mój sport jest ekstremalnie seksowny, to czysty erotyzm. Nie ma nic bardziej podniecającego od opiętych kombinezonów pośladków łyżwiarza szybkiego”. Zastanawiano się czy córka Polki, która w międzyczasie wyrosła na czołową łyżwiarkę świata zdobywając tytuł mistrzyni olimpijskiej, mistrzyni świata i Europy, stanie się takim samym symbolem seksu na lodzie (a jest rzeczywiście piękną, znakomicie zbudowaną blondynką), jak niegdyś Katarina Witt? Także młodszy od Annie brat Jan jest panczenistą i był uczestnikiem Igrzysk w Salt Lake City (2002).
*1976 Innsbruck: łyżwiarstwo szybkie, 1000 m – 26 m. na 27 start. z czasem 1.35,81 (zw. T. Awierina, ZSRR 1.28,43); 1500 m – 19 m. na 26 start. z czasem 2.24,30 (zw. G. Stiepanskaja, ZSRR – 2.16,58); 3000 m – 16 m. na 26 start. z czasem 4..57,48 (zw. T. Awierina, ZSRR – 4.45,19).
Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 234; Pawlak, Olimpijczycy, s. 125 (tu błędnie – mieszka w Austrii); Porada, Igrzyska, s. 895; Zieleśkiewicz, Encyklopedia, s. 110, 334; Łyżwiarski jubileusz, s. 274; USC Syców, AU 130/1954; Wywiad środowiskowy (Adam Kaźmierczyk).