Jolanta Królikowska-Tarnowska




florecistka warszawskiego Marymontu, srebrna medalistka mistrzostw świata w drużynie (1978), olimpijka z Moskwy (1980) i Seulu (1988).

Urodzona 21 maja 1960 w Warszawie, córka Mieczysława i Haliny Rogalińskiej, absolwentka (matura) Centrum Kształcenia Ustawicznego (1979), studentka bielańskiej AWF (1979-1987). Florecistka (162 cm, 52 kg) stołecznego Marymontu od 1974 (wychowanka trenera Andrzeja Gottnera). 3-krotna mistrzyni Polski w konkurencji ind. floretu (1983, 1985, 1988), 1-krotna wicemistrzyni (1980) i 1-krotna wicemistrzyni w konk. drużynowej (1985).

Największy sukces sportowy odniosła na MŚ w Hamburgu (1978), gdzie wraz z koleżankami zdobyła srebrny medal. Także w drużynowym florecie była finalistką MŚ w Rzymie (1982), gdzie zajęła 6 m. Mistrzyni Sportu odznaczona m. in. srebrnym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe. Siostra olimpijczyka Sylwestra Królikowskiego.

*1980 Moskwa: szermierka, floret ind. – 6 m. w grupie elim. (6 zaw.) z 1 zw., odp. z konk. zajmując 30 m. w turnieju (zw. P. Trinquet Francja); floret druż. – w grupie elim. (3 druż.) po zwycięstwie nad W. Brytanią 12:4 (3 zw. Królikowskiej) i porażce z Węgrami 6:10 (0 zw.) Polki zajęły 2 m. w grupie; w ćwierćfin. pokonały Kubę 9:7 (3 zw.); w półfin. przegrały z ZSRR 3:9 (0 zw.); w meczu o m. 3-4 uległy Węgrom 7:9 (2 zw.), zajmując 4 m. w turnieju (zw. Francja). Partnerkami w drużynie były: A. Dubrawska, D. Skąpska, K. Składanowska i E. Wysoczańska.

*1988 Seul: szermierka, floret ind. – 4 m. w pierwszej elim. grupowej (5 zaw.) z 2 zw., 4 m. w drugiej elim. grupowej (6 zaw.) z 2 zw., 4 m. w trzeciej elim. grupowej (6 zaw.) z 2 zw.; w pierwszej rundzie walk bezpośrednich przegrała 6:8 z T. Sadowską (ZSRR), w rep. pierwszej rundy uległa 6:8 C. Bilodeau (USA), odp. z konk.; floret druż. – w grupie elim. (3 druż.) Polki przegrały z Francją 3:9 i ZSRR 6:9, zajmując 3 m. w grupie i odp. z konk. Partnerkami w drużynie były: M. Breś, A. Dubrawska, H. Prusakowska i A. Sobczak.

Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 242; Pawlak, Olimpijczycy, s. 135; Borzęcki, Białą bronią, s. 6 i dalsze; Łuczak, Szermierka w Polsce, s. 91 i dalsze; AAWF Warszawa, sygn. D-7729/ S.