Krzysztof Grzegorek

GRZEGOREK KRZYSZTOF

GRZEGOREK KRZYSZTOF

trener, szablista Marymontu Warszawa, olimpijczyk z Monachium (1972), wybitny szkoleniowiec  (Marymontu, Legii, kadry narodowej).

Urodzony 19 września 1946 w m. Łuczywno, pow. Koło, syn Eugeniusza i Marii Siwińskiej, absolwent Technikum Mechanicznego w Ursusie (1966) i bielańskiej AWF (1977), gdzie otrzymał tytuł magistra wf (specjalność – sport). Szablista (170 cm, 63 kg) stołecznego Marymontu (1963-1975), wychowanek trenera Jerzego Piaseckiego. Na arenie krajowej był medalistą mistrzostw Polski w konkurencji zespołowej szabli: srebrnym (1971) i 4-krotnie brązowym (1968, 1969, 1970, 1973). Największe sukcesy odniósł w szablowej drużynie biało-czerwonych na mistrzostwach świata zdobywając medal srebrny w Hawanie (1969) i brązowy w Ankarze (1970) oraz dwa razy 4 m. w Wiedniu (1971) i Göteborgu (1973).
Po zakończeniu kariery sportowej – trener klubowy Marymontu i Legii, w latach 1981-1996 trener kadry narodowej szablistów, którzy zdobyli 19 medali mistrzostw świata (m. in. Janusz Olech, Robert Kościelniakowski, Michał Zabłocki, Marcin Sobala). Od 1988 – kierownik wyszkolenia PZS. Mistrz Sportu, odznaczony m. in. złotym i srebrnym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe. Żonaty (Barbara) ma dwóch synów (Norbert, Alfred). Mieszka w Warszawie (Wesoła).

Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 205 (tu błędny dzień urodzin); Pawlak, Olimpijczycy, s. 89 (tu także błędny dzień urodzenia 15 września); MES, t. 2, s. 35 (tu także błąd jak wyżej); Borzęcki, Białą bronią, s. 6, 10, 49, 241, 247; Łuczak, Szermierka w Polsce, s. 67, 90, 91 i dalsze; AAWF Warszawa, sygn. D – 2586/ Z.
*1972 Monachium: szabla druż. – w grupie elim. (4 druż.) po zwycięstwie nad Austrią 12:4 (Grzegorek 3 zw), Szwajcarią 12:4 (4 zw.) i RFN 11:5 (4 zw.) Polacy zajęli 1 m.; w ćwierćfin. przegrali z Włochami 2:9 (0 zw.); w meczu o m. 5-8 pokonali Francję 9:6 (1 zw.); w meczu o 5-6 m. zwyciężyli Kubę 9:5 (2 zw.), zajmując w turnieju 5 m. (zw. Włochy). Partnerami w drużynie byli: Z. Kawecki, J. Majewski, J. Nowara i J. Pawłowski.

« powrót do listy