Krzysztof Kucharczyk




inżynier, strzelec (pistolet szybkostrzelny) wrocławskiego Śląska, wielokrotny mistrz Polski, mistrz świata (1994) i Europy (1991), czterokrotny olimpijczyk z Seulu (1988), Barcelony (1992), Atlanty (1996) i Sydney (2000).

Urodzony 7 maja 1957 we Wrocławiu, syn Eugeniusza i Karoliny Kopka, absolwent miejscowego Technikum Mechanicznego nr 1 (1972) i Politechniki Wrocławskiej, gdzie zdobył tytuł inżyniera mechanika (1989). Zawodnik (183 cm, 68 kg) wrocławskiego Śląska (1972-2001), specjalista w strzelaniu z pistoletu szybkostrzelnego, wychowanek trenera Kazimierza Kurzawskiego, podopieczny trenerów: Mieczysława Kubiaka i Włodzimierza Sklenarskiego (klub i kadra). 11-krotny mistrz Polski (ostatni tytuł w 2001), karierę międzynarodową rozpoczął zdobyciem dwukrotnie tytułu wicemistrza Europy juniorów 1975 Sofia (pistolet szybkostrzelny 2×30 strzałów druż.), 1976 Skopje (pistolet szybkostrzelny 2×30 strzałów druż.). Brązowy medalista ME juniorów 1977 Rzym (pistolet szybkostrzelny 2×30 strzałów druż.).

W latach osiemdziesiątych, a szczególnie dziewięćdziesiątych, jeden z czołowych i wybitnych „pistoleciarzy” świata. Wygrał finałowe zawody Pucharu Świata w Monachium (1999), a pucharową rywalizację światową pistoleciarzy szybkostrzelnych kończył na 2 m. w roku 1990 i 1997. Największe sukcesy (wszystkie w pistolecie szybkostrzelnym): 2-krotny mistrz świata 1994 Mediolan – Fagnano  (2×30 strzałów ind. i druż.), mistrz Europy 1991 Bolonia (2×30 strzałów druż.), srebrny  medalista ME 1987 Lahti (2×30 strzałów ind.), 1989 Zagrzeb (2×30 strzałów druż.), brązowy medalista ME 1987 Lahti (2×30 strzałów druż.). Podczas IO „ocierał” się dwukrotnie o medale (1992, 1996) zajmując, najbardziej „niewdzięczne” 4. miejsca. Odznaczony m. in. trzykrotnie srebrnym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe i Brązowym Krzyżem Zasługi.

*1988 Seul: strzelectwo sportowe, pistolet szybkostrzelny 60 strzałów, 25 m – w elim. (30 zaw.) zajął 11-12 m. z wynikiem 591 pkt., odp. z konk. (zw. A. Kuźmin, ZSRR – 698 pkt.).

*1992 Barcelona: strzelectwo sportowe, pistolet szybkostrzelny 60 strzałów, 25 m – w elim. (30 zaw.) zajął 3 m. z wynikiem 590 pkt. , w półfin. (8 zaw.) zajął 4 m. z wynikiem 783 pkt.; 4 m. w finale (4 zaw.) z wynikiem 880 pkt. (zw. R. Schumann, Niemcy – 885 pkt.).

*1996 Atlanta: strzelectwo sportowe, pistolet szybkostrzelny 60 strzałów, 25 m – w elim. (23 zaw.) zajął 3-4 m. z wynikiem 589 pkt. , 4 m. w finale (8 zaw.) z wynikiem 690,5 pkt. (zw. R. Schumann, Niemcy – 698.0 pkt.).

*2000 Sydney: strzelectwo sportowe, pistolet szybkostrzelny 60 strzałów, 25 m – 7 m. w finale (8 zaw.) z wynikiem 682,2 pkt. (584,0 + 98,2). Zw. S. Alifirienko, Rosja – 687,6 pkt. (587,0 i 100,6).

Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 248; Magazyn Olimpijski, 2000, nr 8/9, s. 86, nr 10/11, s. 130, Kronika sportu 2000, s. 187, 236; Pawlak, Olimpijczycy, s. 140; Schwarzer, Dolnośląscy, s.45, 46, 53; Zestawienie, Strzelectwo, s. 33, 36, 41, 54, 59, 62, 68; USC Wrocław, AU 2900/57/III; Wywiad środowiskowy.