SZRAMIAK KRZYSZTOF
kawaler, student Wydziału Wychowania Fizycznego Politechniki Opolskiej, jeden z najbardziej utalentowanych polskich sztangistów młodego pokolenia. Wicemistrz świata juniorów (2004). Olimpijczyk z Aten (2004).
Urodził się 9 lipca 1984 roku w Opolu. Zawodnik klubu Budowlani Opole (168 cm i 77 kg) trenuje pod okiem Bolesława Kardeli (klub) i Mirosława Chorosia (kadra). Podczas IO w Atrenach trenerem kadry był Ryszard Szewczyk. Szramiak jest studentem Wydziału Wychowania Fizycznego Politechniki Opolskiej.
Zaczynał podnoszenie ciężarów w wieku 13 lat, a już 2 lata później na mistrzostwach Europy juniorów, w rywalizacji ze starszymi o kilka lat przeciwnikami, otarł się o podium. Pewnie by zdobył medal, gdyby tydzień przed wyjazdem nie spadła mu na treningu na nogę sztanga. Rok później był już mistrzem Starego Kontynentu do lat 16 i rozpoczął starty z seniorami. W 2004 roku wygrał mistrzostwo Polski i zadebiutował na olimpiadzie w Atenach 2004.
Utalentowany Krzysztof Szramiak w Atenach wystartował w wadze do 77 kg. Po igrzyskach planuje przejść do wyższej kategorii – 85 kg. – Trenerzy mówią, że wtedy będę lepiej dźwigał – mówi zawodnik. – Zresztą sam widzę, że jak podczas przygotowań jestem trochę cięższy, to podnoszę na treningach więcej. W dwuboju to nawet kilkanaście kilo różnicy. Tylko potem do zawodów trzeba wagę zrzucić i siła jest mniejsza.
Świadczą o tym najlepsze wyniki tegorocznego wicemistrza świata juniorów. Przy trzymaniu się wymogów lżejszej kategorii, w której obecnie startuje, jest to 157,5 kg w rwaniu i 185 kg w podrzucie, przy nieco większej wadze ciała odpowiednio o 5 i 7,5 kg więcej. Zmiana kategorii ma być uzupełnianiem innych modyfikacji dokonanych w tym sezonie, które „przetestowane” zostały na olimpijskim pomoście. – Musiałem zmienić technikę w podrzucie – wyjaśnia młody sztangista. – Na mistrzostwach świata juniorów w Meksyku (2003) sędziowie nie zaliczyli mi żadnej próby, bo niby za szybko „wybijałem” sztangę z barków nad głowę. To dla mnie dziwne, bo przez wcześniejsze półtora roku nikt nie miał o to pretensji. Na razie nowym sposobem tylko wyrównałem swój najlepszy wynik.
Największe sukcesy: Mistrzostwa Europy: 5. (2004); Mistrzostwa Świata Juniorów: 2. (2004); Mistrzostwa Europy Juniorów: 5. (2002). Mistrzostwa Polski: 1. (2004); najlepszy wynik w dwuboju na zawodach: 342,5 kg.
*Ateny 2004: podnoszenie ciężarów – kat. do 77 kg – spalił wszystkie trzy podejścia w podrzucie wagi 77 kg. W rwaniu zaliczył 160 kg.
| « powrót do listy |
