Lucyna Langer-Kałek

1

Medale igrzysk olimpijskich

1

LANGER – KAŁEK LUCYNA

nauczycielka wf, czołowa płotkarka świata z przełomu lat siedemdziesiątych i osiemdziesiątych, mistrzyni Europy, brązowa medalistka z Moskwy (1980).

Urodzona 9 stycznia 1956 w Wesołej (Mysłowice) w robotniczej rodzinie Franciszka i Moniki Błotko, ukończyła Liceum Ogólnokształcące im. L. Kruczkowskiego w Tychach (1975) i poznańską AWF (1981), gdzie uzyskała tytuł magistra sportu. Płotkarka MKS Tychy (1971-1972), Startu Katowice (1972-1973), GKS Tychy (1974-1977), Górnika Zabrze (1977) i ponownie GKS Tychy (1978-1985, trener Jan Dera), której kariera sportowa rozwijała się w stałej konfrontacji z postępami równie znakomitych płotkarek (i sprinterek z którymi biegała w sztafecie) – G. Rabsztyn i Z. Bielczyk (trener kadry Tadeusz Szczepański).

14-krotna reprezentantka Polski w meczach międzypaństwowych 1977-1984 (22 starty, 5 zwycięstw indywidualnych), 3-krotna mistrzyni kraju w biegu na 100 m pł (1982-1984) i 2-krotna mistrzyni Polski w hali na 60 m pł (1982, 1984). 2-krotna uczestniczka mistrzostw Europy (1978, 1982), finału Pucharu Europy (1981, 1983) i Halowych Mistrzostw Europy (1982-1984). Mistrzyni Europy z  Aten (1982), gdzie wygrała bieg  na 100 m pł w czasie 12.45 i halowa z Goeteborga (1984), gdzie triumfowała w biegu na 60 m pł (7.96). Wygrała również bieg na swym koronnym dystansie podczas Uniwersiady w Meksyku (1979) osiągając czas 12.62. Największy sukces odniosła podczas IO w Moskwie (1980) zdobywając brązowy medal.

Przygotowywana do tego występu przez trenera Tadeusza Szczepańskiego wygrała tam zdecydowanie bezpośrednią rywalizację z koleżankami ze sztafety (panowała opinia, że Polki mogą zająć wszystkie miejsca na podium). Rekordy życiowe: 100 m – 11.44 (16 września 1982 Rieti), 100 m pł – 12.43 (19 sierpnia 1984 Hanower). Nauczycielka wf (w Szkole Podstawowej nr 48 w Tychach), trener, odznaczona Brązowym Krzyżem Zasługi (1980) i wielokrotnie (dwa razy złotym) Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe, trzykrotna zdobywczyni „Złotych Kolców” (1982-1984).

*1980 Moskwa: lekkoatletyka, 100 m ppł – 2. w I przedb. (7 zaw.) z czasem 12.75, 2. msc w I półfin. (8 zaw.) z czasem 12.91, 3. msc w finale (8 zaw.) z  czasem 12.65, zdobywając brązowy medal (zw. W. Komisowa ZSRR – 12.56); 4 x100 m – 7. msc w finale ( 8 zesp.) z czasem 43.59 (zw. NRD – 41.60). Partnerkami w sztafecie były: Z. Bielczyk, G. Rabsztyn i E. Stachurska.

Bibl.: Głuszek , Leksykon 1999, s. 219; Pawlak, Olimpijczycy, s. 148; Duński, Od Paryża, s.482-483; Łojewski, Mecze kobiet, s. 14 ; Kurzyński, Mecze kobiet 1979-2002 (oprac. niepubl.); MP kobiet 1945-2002 (oprac. PZLA niepubl.); Wyniki HMP 1933-2002; Encyklopedia (Statystyczna) LA, s.169, 191, 248, 256, 259, 261, 270; MES, t. 2 , s. 52; „Lekkoatletyka”,1980, s. 17, 18; Klimontowicz, Ruch olimpijski, s. 67; Poznajmy ich bliżej. Trzecia na liście, „Lekkoatletyka”, 1978, nr 3, s. 27-28; AAWF  Poznań, nr alb. 4541.