Mach Gerard Zygfryd

MACH GERARD ZYGFRYD

trener, czołowy 400-metrowiec lat pięćdziesiątych, olimpijczyk z Helsinek (1952), wybitny szkoleniowiec Polski i Kanady.

Urodzony 16 września 1926 w Gdańsku, w kolejarskiej rodzinie Stefana Augidiusza i Władysławy Piastowskiej. Ukończył Państwowe Gimnazjum i Liceum Handlowe dla Dorosłych w Sopocie (1947), SGPiS (Wydział Handlu Zagranicznego) w Warszawie oraz stołeczną AWF (1961), gdzie otrzymał tytuł magistra wf . Sprinter Lechii-Budowlanych Gdańsk (1946-1953) oraz warszawskiego CWKS (1954 -1956) i Legii (1957-1959) – 22-krotnie reprezentował Polskę w meczach międzypaństwowych 1949-1958 (42 starty, 6 zwycięstw indywidualnych). 20-krotny mistrz kraju: w biegu na 200 m (1952, 1956), 400 m (1948, 1949, 1951-1954, 1958) oraz sztafetach 4 x 100 m, 4 x 200 m, 4 x 400 m, szwedzkiej i olimpijskiej. 15-krotny rekordzista Polski, głównie w sztafetach (klubowych i reprezentacji), ale także w biegu na 400 m – 48.0 (19 czerwca 1954 Warszawa). Rekordy życiowe: 100 m – 10.8 (20 maja 1951 Gdańsk ), 200 m – 21.4 (27 października 1957 Bydgoszcz) i 400 m – 47.5 (18 lipca 1958 Bydgoszcz). Uczestnik mistrzostw Europy w Bernie (1954) i Sztokholmie (1958), Akademickich Mistrzostw Świata (1949, 1951, 1954). Od 1952 trener w stołecznym CWKS-Legii, gdzie był wychowawcą wielu świetnych sprinterów (S. Swatowski, E. Romanowski, W. Maniak); w latach  następnych – wybitny trener kadry narodowej czterystumetrowców (do 1972). Tu wspierał sportowe kariery wielu znakomitości (A. Badeński, S. Grędziński, E. Borowski, W. Korycki, M. Filipiuk, I. Kluczek, J. Werner) co sprawiło, że reprezentacyjna sztafeta 4 x 400 m należała do światowej  czołówki) 6 m. w Tokio (1964) i 4 m. w Meksyku (1968) ze znakomitym wynikiem 3.00.5). Po IO w Monachium (1972) wyjechał do Kanady, gdzie najpierw zajął się szkoleniem sprinterów tego kraju, a potem objął funkcję głównego trenera tamtejszej lekkoatletyki w Ottawie. Mieszka w Kanadzie.

   Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 262; Pawlak, Olimpijczycy, s. 159; Gebert , Poczet olimpijczyków, s. 119; Kurzyński , Indeks LA 1945-1956 (oprac. nieopubl.); Łojewski, Mecze mężczyzn, s. 46 , 340; MP mężczyzn 1945-2002 (oprac. niepubl.); Encyklopedia (Statystyczna) LA, s. 96, 114-116, 136, 151; 50 lat OZLA Gdańsk, s. 31, 42-44; MES, t. 2, s. 119; zur Megede, Die Geschichte der olympischen Leichtathletik, s. 67, 69; AAWF W-wa , D-861 / S.
*1952 Helsinki: 200 m – 2 m. w XI przedb. (5 zaw.) z czasem 22.1, 4 m. w VI ćwierćfin. (6 zaw.) z czasem 21.8, odp. z konk. (zw. A. Stanfield, USA – 20.7); 400 m – 2 m. w X przedb. (5 zaw.) z czasem 48.5 , w ćwierćfin. nie startował. (zw. w finale G. Rhoden, Jamajka – 45.9).

« powrót do listy