ps. „Młody”, „Czyżyk”, pięcioboista rodem ze Szczecina, wieloletni reprezentant Polski, trzykrotny olimpijczyk (1988, 1992,1996), złoty medalista (drużyna) z Barcelony (1992).
Urodzony 28 stycznia 1962 w Szczecinie, syn Bolesława i Genowefy Pielarskiej, absolwent miejscowego Liceum Ogólnokształcącego (1981) i Dwuletniego Studium Medycznego w Zielonej Górze (technik fizjoterapeuta). Pięcioboista (176 cm, 72 kg), który karierę sportową (junior) rozpoczynał jako pływak klubów szczecińskich, zawodnik Lumelu Drzonków Zielona Góra i Gaz Polski Drzonków (1978-2000). W dojściu do mistrzostwa sportowego pomagali mu trenerzy i wychowawcy: Józef Rutkowski, Zbigniew Majewski (twórca ośrodka pięcioboju w Drzonkowie) i Zbigniew Pacelt. Współpraca trenerów specjalistów: Dariusza Rogalskiego (szermierka), Piotra Maciaszczyka (pływanie), Czesława Poźniaka (strzelanie), Ireneusza Daleckiego (bieg) i Arkadiusza Bachura (jazda konna).
Najwięcej zawdzięcza ojcu, który zaprowadził go na pływalnię (Niebuszewo), kiedy miał 7 lat, a później zawiózł na pięciobojowy sprawdzian do Drzonkowa (1978), by spełnić marzenia syna, który o wspaniałej i wszechstronnej dyscyplinie sportu jaką jest pięciobój dowiedział się z telewizyjnych transmisji olimpijskich z Montrealu, kiedy świat zadziwił Polak Janusz Gerard Pyciak – Peciak. Poszedł w ślady mistrza, choć była to długa i cierniowa droga, która zaprowadziła kolejną grupę polskich zawodników na olimpijskie podium w pięcioboju dopiero po 16 latach ciężkiej pracy. Wraz z D. Goździakiem i A. Skrzypaszkiem Polacy dogonili wreszcie światową czołówkę w 1990 (Lahti, brązowy medal drużynowy MŚ); w 1991 w San Antonio byli już srebrnymi medalistami, by w Barcelonie (1992) osiągnąć życiowy sukces i zdobyć olimpijskie złoto.
Inteligentny, łatwo nawiązujący kontakty z ludźmi, optymistycznie nastawiony do życia. Dobry pływak i biegacz. Wielki talent nie poparty umiejętnością koncentracji w dążeniu do najważniejszych celów. Nie w pełni wykorzystał możliwości sportowe. Po niepowodzeniach w Seulu (1988) przerwał nawet karierę i wyjechał do USA. 2-krotny mistrz Polski (1985, 1997), startował wielokrotnie w mistrzostwach świata, podczas których zdobył: złoty medal w sztafecie (1995), srebrne medale w drużynie i w sztafecie (1991) i sztafecie (1994) oraz medal brązowy w drużynie (1990); był także finalistą MŚ: 1994 – 7. (ind.), 1995 – 6. (ind.) i 1997 – 5. (ind.). Uczestnik MŚ 1985 Melbourne: 15. (ind.), 5. (druż.), 1986 Montecantini: 9. (ind.), 4. (druż.), 1987 Moulins: 12. (ind.), 6. (druż.), 1990 Lahti: 14. (ind.), 1991 San Antonio: 19. (ind.), 1993 Darmstadt: 18. (ind.), 10. (sztafeta ), 1994 Sheffield: 7. (ind.) i 8. (druż.).
Odznaczony m.in. Złotym Krzyżem Zasługi oraz złotym, srebrnym i brązowym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe.
*1988 Seul: pięciobój now. ind. – 15. msc na 65 start. z wynikiem 5048 pkt. (zw. J. Martinek Węgry – 5404); Polak zajął 55. msc w jeździe konnej (fatalny koń, tu już pożegnał się z podium), 18-23. msc w szermierce, 7. msc w pływaniu, 13. msc w strzelaniu i 23. msc w biegu na przełaj; pięciobój now. druż. – 10. msc na 19 start. z wynikiem 14531 pkt (zw. Węgry – 15886). Polacy zajęli 13. msc w jeździe konnej, 11. msc w szermierce, 2. msc w pływaniu, 13. msc w strzelaniu i 11. msc w biegu na przełaj. Partnerami Czyżowicza w drużynie byli: W. Chmielewski i A. Skrzypaszek.
*1992 Barcelona: pięciobój now. ind. – 19. msc na 66 start. z wynikiem 5205 pkt. (zw. A. Skrzypaszek Polska – 5559 pkt.). Czyżowicz zajął 37. msc w szermierce, 16. msc w pływaniu, 16. msc w strzelaniu, 36. msc w biegu na przełaj i 33. msc w jeździe konnej; pięciobój now. druż. – 1. miejsce na 17 start. z wynikiem 16018 pkt. Polacy zajęli 2. msc w szermierce, 16. msc w pływaniu, 1. msc w strzelaniu, 8. msc w biegu na przełaj i 2. msc w jeździe konnej. Partnerami w drużynie byli: D. Goździak i A. Skrzypaszek.
*1996 Atlanta: pięciobój now. ind. – 27. msc na 32 start. z wynikiem 5021 pkt (zw. A. Parygin Kazachstan – 5551 pkt.); Polak zajął 16. msc w strzelaniu, 26. msc w szermierce, 15. msc w pływaniu, 25. msc w jeździe konnej i 25. msc w biegu na przełaj.
Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 175-176; Pawlak, Olimpijczycy, s. 54; Duński, Od Paryża, s. 136-137; Kronika sportu, s. 959; Pięciobój nowoczesny, wyd. okolicznościowe, s. 6, 7, 14; Wywiad środowiskowy (ankieta).
