Małgorzata Dłużewska-Wieliczko

1

Medale igrzysk olimpijskich

1

DŁUŻEWSKA-WIELICZKO MAŁGORZATA

wioślarka, srebrna i brązowa medalistka MŚ, srebrna medalistka olimpijska z Moskwy (1980), nauczycielka wf., trenerka.

Urodzona 1 sierpnia 1958 r. w Koronowie w licznej rodzinie (miała starsze siostry Agnieszkę i Teresę, młodszą Krystynę i brata Janusza), córka Sylwesrta i Krystyny Korodowskiej; absolwentka sopockiego liceum ekonomicznego (1977) i poznańskiej AWF (1985, otrzymała tytuł magistra sportu i uprawnienia trenera II kl.).

Wioślarka (177 cm, 70 kg), reprezentantka Gedanii Gdańsk (kariera sportowa 1974-88), wychowanka trenerów Eugeniusza Smolara i Krzysztofa Marka (klub) oraz Ryszarda Kocha (kadra). Czołowa polska zawodniczka, filar długich wioseł. Szczupła, wysoka, doskonale wyszkolona technicznie, silna i wytrzymała, pływająca dynamicznie, miała za partnerkę (reprezentacyjna dwójka bez sternika) Czesławę Kościańską, zawodniczkę znacznie cięższą, z którą się jednak doskonale uzupełniała. Obie panie w Moskwie (1980) dopłynęły aż do srebrnego medalu (w obecności całej czołówki światowej), ale niestety uniemożliwiono im start w następnych igrzyskach (Los Angeles, 1984), a miały szanse na najwyższe podium.

14-krotna mistrzyni Polski wdwójce bez sternika, dwójce ze strenikiem, czwórce ze sternikiem i ósemce (1798-84). 2-krotna medalistka MŚ: brązowa, (1979, Bled) i srebrna, (1982, Lucerna) w dwójce bez sternika z C. Kościańską, i finalistka MŚ: (1981) Monachium – 5. miejsce (dwójka bez sternika, także z C. Kościańską).

Odznaczna złotym, srebrnym i bązowym medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe, w plebiscycie na najlepszego wioślarza w 80-leciu PZTW uplasowała się na godnym, wysokim 10. miejscu.

*1980 Moskwa: dwójka bez sternika – 2. msc w finale (5 osad), z czasem 3.30,95 zdobywając srebrny medal (zw. NRD). Partnerka w osadzie C. Kościańska.

Bibl.: Duński, Od Paryża, s. 158-159; Gebert, Poczet olimpijczyków, s. 33-36; Głuszek, Leksykon, 1999, s. 179; Kobendza, Zarys, s. 84, 95, 194; MES, t. 1, s. 136, t. 2, s. 24; Pawlak, Olimpijczycy, s. 59; Porada, Starożytne i nowożytne igrzyska, s. 1002; AAWF Poznań, nr. dypl. 5742.