Honorata Marcińczak-Mroczek (1930-2022)




trener, gimnastyczka krakowskiego Włókniarza, uczestniczka mistrzostw świata i IO w Helsinkach (1952).

Urodzona 17 czerwca 1930 w Krakowie, córka Władysława i Janiny Gąstoł, absolwentka szkoły średniej (księgowa), trener, gimnastyczka (162 cm, 55 kg), reprezentantka miejscowego Włókniarza (1948-1954), wychowanka trenera Tadeusza Daniela. Dwukrotna finalistka MŚ w konkurencji drużynowej: 1950 Bazylea – 5 m., 1954 Rzym – 6 m.

Po zakończeniu kariery zawodniczej: trenerka, sędzia, działaczka wyróżniona m.in. tytułem Zasłużonego Działacza Kultury Fizycznej.

Zmarła 30 lipca 2022 roku w Krakowie.

*1952 Helsinki: 4-bój ind. – 69 m. na 134 start. z notą 68.85 (zw. M. Gorochowska, ZSRR – 76.78); ćwiczenia  wolne – 93 m. z notą 17.00 (zw. A. Keleti, Węgry – 19.36); równoważnia – 76 m. z notą 17.03 (zw. N. Boczarowa, ZSRR – 19.22); poręcze – 51 m. z notą 17.46 (zw. M. Korondi, Węgry – 19.40); skok przez  konia – 86 m. z notą 17.36 (zw. E. Kalinczuk, ZSRR – 19.20); 4-bój druż. – 8 m. na 16 start. z notą 483.72 (zw. ZSRR – 527.03). Partnerkami M. w drużynie były: D. Horzonek, Z. Kowalczyk, U. Łukomska, S. Moroń, H. Rakoczy, S. Reindl i B. Wilk – Ślizowska.

Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 269; Pawlak, Olimpijczycy, s. 165; Porada, Igrzyska, s. 835; Wywiad środowiskowy.