Jagna Marczułajtis-Walczak



jedna z pierwszych snowboardzistek w Polsce, wielokrotna mistrzyni i reprezentantka kraju, mistrzyni świata juniorek, czwarta zawodniczka slalomu giganta równoległego w Salt Lake City (2002), 3-krotna Olimpijka (Nagano 1998, SLC 2002, Turyn 2006).

Urodzona 15 grudnia 1978 w Poroninie, w usportowionej rodzinie Wojciecha (Wilniuk, taternik) i Ludwiki Majerczyk (jedna z grona wspaniałych sióstr-narciarek, wielokrotnej mistrzyni Polski w konkurencjach alpejskich), absolwentka Szkoły Mistrzostwa Sportowego w Zakopanem, studentka krakowskiej AWF (średnia z I roku 4,7), narciarka-snowboardzistka (171 cm, 64 kg), reprezentantka Bielskiego Stowarzyszenia Snowboardu Bielsko-Biała (od 1995) i AZS-AWF Kraków, podopieczna trenera kadry Palucha. Od 2,5 roku (kiedy podobno po raz pierwszy zjechała z Kasprowego Wierchu) do wieku 15 lat (powołana do kadry juniorek-alpejek) jeździła na dwóch nartach i była wielką nadzieją mamy Ludwiki, która marzyła o tym, „aby sukcesy córki przerosły jej wyniki sportowe”. Ale w Zakopanem akurat trenowała kadra snowbordzistów i Jagna do jednej deski zapałała z miejsca miłością tak żarliwą (tak samo mocno kocha… konie i szybkie motocykle), że po krótkim treningu, jako 17-latka, została dwukrotnie mistrzynią świata juniorek (1995).

I tak już zostało – dla dobra zresztą polskiego sportu, bo jak się okazało zawodniczka która „łączy w sobie kobiecość z męską wprost zadziornością i wolą walki” (tak pisała o niej prasa) na ostatnich ZIO (2002) „otarła” się już o olimpijski medal. 8-krotna mistrzyni Polski: w slalomie gigancie (1997-1998, 2000) i slalomie równoległym (1995-1997, 1999-2000) i 5-krotna wicemistrzyni kraju: w slalomie gigancie (1995-1996), slalomie gigancie równoległym (2001) i kombinacji (1995-1996). Uczestniczka MŚ (ISF): 7 m. (slalom równoległy), 27 m. (slalom gigant). Uczestniczka MŚ: 2001 Madonna di Campiglio: 13 m, (slalom gigant), 5 m. (slalom równoległy), 26 m. (slalom równoległy). 2-krotna medalistka ME: 1996: 1 m. (slalom równoległy), 1997: 2 m. (slalom równoległy).

*1998 Nagano: snowboard, slalom gigant – nie ukończyła pierwszego przejazdu, odp. z konk.

*2002 Salt Lake City: snowboard, slalom gigant równoległy – w elim. 9 m. na 30 start. – 42.39; 4 m. w finale na 30 start. (zw. I. Blanc, Francja).

*2006 Turyn: snowboard, slalom gigant równoległy – 17. miejsce.

Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 269; Pawlak, Olimpijczycy, s. 166; Zieleśkiewicz, Encyklopedia, s. 137, 431.