st. sierż. sł. st. WP, filigranowy siłacz wrocławskiego Śląska, olimpijczyk z Barcelony (1992) i Atlanty (1996).
Urodzony 12 lipca 1968 w Legnicy, syn Tadeusza i Bożeny Krzanowskiej, absolwent Zespołu Szkół Mechanicznych we Wrocławiu (mechanik samochodowy), st. sierż. sł. st. WP. Ciężarowiec (158 cm, 53 kg) Śląska Wrocław (od 1980, wychowanek trenera Marka Gołąba i Sylwestra Ostrowskiego).
Mimo ośmioletniej supremacji w kraju i zdobyciu 5-krotnie tytułu mistrza Polski w wadze piórkowej (1988, 1989, 1991, 1993, 1996) oraz wielu startów w barwach narodowych, a także dwukrotnego udziału w igrzyskach olimpijskich (1992, 1996) – nie mógł się wybić ponad przeciętność i na arenie międzynarodowej zdobył jedynie brązowy medal ME 1990 w wadze koguciej 56 kg – 255 kg (115+140). Był bardzo dobry w podrzucie, ale wielokrotnie mając szansę medalową, nie potrafił ich wykorzystać.
*1992 Barcelona: podnoszenie ciężarów, waga kogucia 56 kg – 8 m. na 22 start. z wynikiem 255 kg: 115+140 (zw. Chun Byung-Kwan Korea – 287,5 kg: 132,5+155.
*1996 Atlanta: podnoszenie ciężarów, waga kogucia 54 kg – 13 m. na 22 start. z wynikiem 245 kg: 107,5 +137,5 (zw. H. Mutlu Turcja – 287,5 kg: 132,5+155).
Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 200; Pawlak, Olimpijczycy, s. 84 (tu błędnie miejsce urodzenia Wrocław); Szyk, Polski sport ciężarowy, s. 56; Program ME 1995; Kronika Sportu, s. 978, 979; Schwarzer, Dolnośląscy olimpijczycy, s. 45, 50.
