WORONIN MARIAN JERZY
przedsiębiorca, prezes Fundacji Polskiej Lekkiej Atletyki, sprinter, srebrny medalista olimpijski (1980) w sztafecie 4 x 100 m, także mistrz Europy (1978) w tej specjalności, pięciokrotny halowy mistrz Europy.
Urodzony 13 sierpnia 1956 w Grodzisku Mazowieckim, absolwent Technikum Kolejowego w Warszawie i AWF w Poznaniu. Lekkoatleta (181cm, 77 kg) MKS Znicz Pruszków 1973-1975 (pierwsi opiekunowie: nauczyciel wf Andrzej Emilianowicz i działacz Winicjusz Nowosielski), Polonii Warszawa (1976-1977) i stołecznej Legii (1978-1988), podopieczny trenerów: Tadeusza Cucha i Sławomira Wąsowskiego, specjalizujący się w biegach krótkich. 26-krotny reprezentant Polski w meczach międzypaństwowych 1974 -1985 (60 startów, 17 zwycięstw indywidualnych).
15-krotny rekordzista kraju (100 , 200 m oraz reprezentacyjna i klubowa sztafeta 4 x 100 m) i 15-krotny mistrz Polski: 100 m (1978-1983, 1985, 1988), 200 m (1983) i sztafecie 4 x 100 m (1978-1981, 1983, 1985) a także 9-krotny w hali na 60 m (1975, 1977-1982, 1984, 1987). Rekordy życiowe: 100 m – 10.00 (9 czerwca 1984 Warszawa) i 200 m – 20.49 (1 czerwca 1980 Warszawa). Uczestnik: Mistrzostw Świata (1), Pucharu Świata (3), mistrzostw Europy (4), finałów Pucharu Europy (5) i halowych ME (8) podczas których zdobył: w Pradze (1978) tytuł mistrza Europy w sztafecie 4 x 100 m (38.58) biegnąc wraz z Z. Nowoszem, Z. Licznerskim i L. Duneckim, w Atenach (1982) brązowy medal ME w biegu na 100 m (10.28), w Rzymie (1981) 1 m. w sztafecie 4 x 100 m (38.73) podczas Pucharu Świata, w Turynie (1979) i Zagrzebiu (1981) 1. msc sztafety 4 x 100 m i w Moskwie (1985) 1. msc w biegu na 100 m podczas finałów Pucharu Europy i wreszcie podczas halowych ME – pięć złotych medali w biegu na 50 lub 60 m: w Wiedniu (1979), Sindelfingen (1980), Grenoble (1981 – 50 m), Mediolanie (1982) i Lievin (1987).
Związany rodzinnie z Francją (dziadkowie ze strony matki) często tam przebywał i trenował. Przyjaciel M. Jazy 'ego. Oficer Wojska Polskiego. Zasłużony Mistrz Sportu, odznaczony m. in. wielokrotnie srebrnym i złotym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe. Zdobywca „Złotych Kolców” 1979. Wybitny działacz sportowy (organizator imprez dla młodzieży), dyrektor (prezes) Fundacji Polskiej Lekkiej Atletyki (od 1991).
*1976 Montreal: 100 m – 2. w V przedb. (7 zaw.) z czasem 10.56, 4 m. w II ćwierćfin. (8 zaw.) z czasem 10.53, 8. msc w I półfin. (8 zaw.) z czasem 10.69, odp. z konk. (zw. H. Crawford, Trynidad – 10.06); 200 m – 5. w VII przedb. (7 zaw.) z czasem 21.90, odp. z konk. (zw. D. Quarrie, Jamajka – 20.23); 4 x 100 m – 3. w I przedb. (7 zesp.) z czasem 39.41, 1. msc w II półfin.(8 zesp.) z czasem 39.09, 4. msc w finale (8 zesp.) z czasem 38.83 (zw. USA – 38.33). Partnerami w sztafecie byli: B. Grzejszczak, Z. Licznerski i A. Świerczyński.
*1980 Moskwa: 100 m – 2. w IX przedb. z czasem 10.35, 2. msc w II ćwierćfin. (8 zaw.) z czasem 10.27, 4. msc w II półfin. (8 zaw.) z czasem 10.43, 7. msc w finale (8 zaw.) z czasem 10.46 (zw. A. Wells W. Brytania – 10.25); 200 m – 1. w IV przedb. (3 zaw.) z czasem 21.63, 2. msc w I ćwierćfin. (8 zaw.) z czasem 20.97, 3. msc w I półfin. (8 zaw.) z czasem 20.75, 7. msc w finale (8 zaw.) z czasem 20.81 (zw. P. Mennea Włochy -20.19; 4 x 100 m – 2. w II przedb. (8 druż.) z czasem 38.83, 2. msc w finale (8 druż.) z czasem 38.33 (zw. ZSRR – 38.26). Partnerami w sztafecie byli: L. Dunecki, Z. Licznerski i K. Zwoliński – zdobywając srebrny medal.
Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 368; Pawlak, Olimpijczycy, s. 288 (tu błędne i niepełne wyniki z kariery sportowej); Duński, Od Paryża, s. 1027-1028; Łojewski, Mecze mężczyzn, s. 54, 370-371; Kurzyński, Mecze mężczyzn 1984-2002 (oprac. niepubl.); MP mężczyzn 1945-2002 (oprac. PZLA niepubl.); Wyniki HMP 1933-2002 (oprac. niepubl.); Encyklopedia (Statystyczna) LA , s. 143 i dalsze; „Lekkoatletyka” 1976, nr 10, s. 16, 18, 19, 1980, nr 10, s. 9, 11; European Indoor Handbook, s. 26, 27; MES , t. 2 , s. 626; Wachowski, Wybitni trenerzy, s. 49-50.