nauczyciel wf, płotkarz z Raciborza, olimpijczyk z Atlanty (1996).
Urodzony 2 sierpnia 1974 w Strzelcach Opolskich, syn Jerzego i Marii Tarlińskiej ukończył Zespół Szkół Ogólnokształcących Mistrzostwa Sportowego w Raciborzu (1993) i AWF w Katowicach (1999) (magister wf, fizjoterapeuta), lekkoatleta (190 cm, 74 kg) Victorii Racibórz (1989-1993) i AZS -AWF Katowice (1993-2003), specjalizujący się w biegu przez wysokie płotki. 7-krotny reprezentant Polski w meczach międzypaństwowych 1994-2001 (7 startów, 1 zwycięstwo indywidualne), mistrz kraju w biegu 110 m pł (1996) i 4-krotny wicemistrz Polski na tym dystansie (1994, 1995, 1997, 1998), 2-krotny halowy (2001, 2002) oraz 4-krotny halowy wicemistrz Polski na 60 m pł (1997-2000) z rekordem życiowym – 13.40 (9 czerwca 1996 Tallinn).
Brązowy medalista mistrzostw Europy juniorów z San Sebastian (1993) w sztafecie 4×400 m (3.08.75) biegnąc wraz z M. Trelką, P. Sznurkowskim i P. Rysiukiewiczem (w biegu na 400 m pł, odp. w półfin.). Uczestnik HMŚ (1997, 1999) i mistrzostw Europy (1998), gdzie odpadł w eliminacjach. W czasie 2-krotnego uczestnictwa w Akademickich Mistrzostwach Świata (1995, 1997) w Fukuoka (1995) zdobył brązowy medal w biegu na 110 m pł (13.66).
*1996 Atlanta: lekkoatletyka, 110 m pł – 2 m. w V przedb. (8 zaw.) z czasem 13.81, 4 m. w IV ćwierćfin. (8 zaw.) z czasem 13.51, 5 m. w I półfin. (9 zaw. ) z czasem 13.55, odp. z konk.
