dekorator wnętrz, trener, florecistka klubów katowickich i krakowskich, uczestniczka IO w Rzymie (1960).
Urodzona 18 stycznia 1935 w Krakowie, córka Tadeusza i Bronisławy Gorzkowskiej, absolwentka Śląskich Technicznych Zakładów Naukowych, Wydział Chemiczny w Katowicach (1954) i Studium Trenerskiego przy AWF w Warszawie (1974), leworęczna florecistka: katowickiego Baildonu 1953-1963 (wychowanka Antoniego Sobika, Teodora Zaczyka i Tadeusza Friedricha) i Cracovii (1963-1968). 3-krotna wicemistrzyni Polski (1958, 1962, 1963) i 1-krotna brązowa medalistka MP (1961) w konkurencji indywidualnej oraz 4-krotna wicemistrzyni kraju (1953, 1963-1965) i 3-krotna brązowa medalistka MP (1955, 1957, 1959) w konkurencji drużynowej.
Uczestniczka mistrzostw świata, m.in. w Turynie (1961) zajęła indywidualnie m. 9-12, a w Gdańsku (1963) była wraz z koleżankami z drużyny narodowej – 5. Zasłużona Mistrzyni Sportu odznaczona m.in. Złotym Krzyżem Zasługi i Krzyżem Kawalerskim OOP. Trenerka szermierki (Cracovia), Sędzia związkowy, działacz klubowy i OZS Kraków (członek zarządu, wieloletni sekretarz).
*1960 Rzym: szermierka, floret druż. – w grupie elim. (3 druż.) po zwycięstwie nad Francją 9:6 (nie walczyła) i remisie z USA 8:8 – w trafieniach 47:47 (0 zw.) Polki zajęły m. 1-2, w ćwierćfin. przegrały z Włochami 5:9 (nie walczyła), zajmując 5-8 m. w turnieju. Partnerkami w drużynie były: S. Julito, W. Kaczmarczyk, B. Orzechowska i E. Pawlas.
Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 275; Pawlak, Olimpijczycy, s. 173 (tu błędnie: siedmiokrotna mistrzyni Polski!); Klimontowicz, Ruch olimpijski, s. 70; Borzęcki, Białą bronią, s. 7, 12, 88 i dalsze; Łuczak, Szermierka w Polsce, s. 236 i dalsze; Marzec, Historia medalami pisana, s. 64, 85, 104 (tu błędnie: miejsce urodzenia Katowice oraz nie mające potwierdzenia w innych materiałach źródłowych informacje: drużynowa mistrzyni Polski (1954), 2 tytuły mistrzyni Polski juniorek (1955, 1956) i 4 m. w turnieju ind. floretu podczas MŚ (do lat 20) w Warszawie (1957).
