Mokronowska Ilona Ewa

MOKRONOWSKA ILONA EWA

Mokronowska Ilona Ewa

technik hotelarstwa i gastronomii. Wioślarka, wicemistrzyni świata, olimpijka z Sydney (2000) i Aten (2004).

Urodzona 11 czerwca 1972 r. w Poznaniu, córka Bernarda i Urszuli Przybylak; absolwentka Technikum Odzieżowego w Poznaniu (1993) i Europejskiej Akademii Hotelarstwa i Gastronomii (1995), studentka Wyższej Szkoły Zarządzania i Bankowości; wioślarka (165 cm, 59 kg), reprezentantka Posnanii Poznań (od 1987), podopieczna trenerów Marioli i Przemysława Abrahamczyków. Włodzimierza Ratajczyka i Jerzego Brońca (kadra). Życiowy sukces odniosła już z XXI wieku. Wicemistrzyni świata w dwójkach podwójnych wagi lekkiej w Lucernie (2001), wraz z Katarzyną Demianiuk. 5-krotna uczestniczka i finalistka MŚ w dwójce podwójnej wagi lekkiej: (1993) Roudnice-Racice – 10. miejsce (z A. Dzierzkowską), (1997) Aiguebelette – 12. miejsce (z S. Liśkiewicz), (1998) Kolonia – 4. miejsce (z E. Kuncewicz), (1999) St. Catharines – 9. miejsce (z E. Kuncewicz), (2002) Sewilla – 4. miejsce (z K. Demianiuk). A to prawie pełna charakterystyka zawodniczki zawarta w Kronice Sportu 2001, s.228: „Jest obecnie najbardziej utytułowaną zawodniczką polskiej reprezentacji kobiecej. Posiada naturalna wagę do startu w konkurencji wagi lekkiej. Jest jedną z niewielu tak poważnie i zawodowo traktujących sport. Porażą otoczenie swą ambicją i pracowitością. W treningach >>nie odpuszcza<< żadnej partnerce, czego nie wszystkie mogą wytrzymać. Pływająca z nią w reprezentacyjnej dwójce Katarzyna Demianiuk jest już czwartą z kolei i dopiero ośmioletnia różnica wieku pozwoliła na pełną dominację w osadzie i narzucenie swojego stylu pracy, co przyniosło medalowe efekty. Swoją determinacje i konsekwencję w dążeniu do celu dobitnie ukazała w 2000 roku, kiedy to powracała do sportu po skomplikowanej operacji kolana, jakiej poddała się niedługo po igrzyskach w Sydney. Lekarze zalecili jej długą rekonwalescencję, ona jednak postanowiła skrócić ten czas. Trenowała sama, początkowo w pełni oszczędzając operowaną nogę, nadrabiając zaległości. Przed mistrzostwa świata na własne życzenie zgłosiła się na zgrupowanie i dopięła swego – zdobyła tytuł wicemistrzyni świata. Jej głównym celem sportowym jest medal igrzysk olimpijskich. Swój wolny czas poświęca córeczce Wiktorii”. Do pełnej charakterystyki wioślarskiej medalistki MŚ dodać warto: zawodniczka o wyjątkowym uosobieniu, łatwa do prowadzenia i zdolna do poświęceń (np. zbija więcej wagi, aby partnerce było łatwiej). Panna mieszka w Poznaniu.

Bibl.: Kobendza, Zarys, s. 100-104; Kronika sportu 2000, s. 221, 235, 236; Kronika sportu 2001, s. 225, 228; „Magazyn Olimpijski” 2000, nr 8-9, s. 91, nr 10-11, s. 133.

*Sydney 2000: dwójka podwójna wagi lekkiej, 4 m. w III serii eliminacji (6 osad) z czasem 7.28,95, 3 m. w repasażach (3 osady) z czasem 7.20,87, 4 m. w II półfinale z czasem 7.08,73, 2 m. w finale B z czasem 7.12,76, zajmując 8 m. (zw. Rumunia). Partnerka w osadzie E. Kuncewicz.

*Ateny 2004: dwójka podwójna wagi lekkiej, 6 m. z czasem 7.04,48. (zw. Rumunia). Partnerka w osadzie Magdalena Kemnitz.

« powrót do listy