inżynier, koszykarz, „elegancki skrzydłowy” warszawskiego AZS, olimpijczyk z Meksyku (1968).
Urodzony 8 września 1947 w Milanówku, syn Alojzego i Marii Dobrogniewy Maciejewskiej, absolwent VI Liceum Ogólnokształcącego im. T. Reytana w Warszawie (1965) i Wydziału Inżynierii Sanitarnej i Wodnej PW (1970), gdzie otrzymał tytuł magistra inżyniera, koszykarz (191 cm, 81 kg) warszawskiego AZS (kariera sportowa od 1959), wychowanek trenera Zygmunta Olesiewicza (trener kadry Witold Zagórski). Koszykarz o szerokich horyzontach (nauka, muzyka, filatelistyka), zwany „eleganckim skrzydłowym”.
Łącząc wiele zainteresowań i ucząc się, nie mógł poświęcać zbyt dużo czasu na trening, toteż pozostał zawodnikiem średniej klasy. To wcale nie znaczy, że swoją inteligencją i dojrzałością taktyczną nie wzbogacał gry akademików. Wystąpił także w reprezentacji olimpijskiej (1968) w Meksyku grając (w drugim planie) z takimi gwiazdami naszej koszykówki jak Łopatka, Likszo, Jurkiewicz, Trams, Frelkiewicz i Kwiatkowski. W drużynie narodowej (1968-1969) rozegrał 62 spotkania i zdobył 133 pkt.
Odznaczony m.in. Brązowym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe.
*1968 Meksyk: członek drużyny koszykówki, która po zwycięstwach nad Koreą Płd. 77:67, Kubą 78:75, Marokiem 85:48, Bułgarią 69:67 i porażkach z ZSRR 50:91, Brazylią 51:88 i Meksykiem 63:68 zajęła 4 m. w grupie elim. W walce o 5-8 m. Polacy pokonali Włochy 66:52, a w pojedynku o 5-6 m. przegrali z Meksykiem 65:75, zajmując 6 m. w turnieju. Skład drużyny zob. – Cegielski Henryk.
Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 281; Pawlak, Olimpijczycy, s. 180; Porada, Igrzyska, s. 872; USC Milanówek, AU 142/1947; APW, nr ind. 70116; Wywiad środowiskowy.
