Nowara Józef Jan

NOWARA JÓZEF JAN (1945-1984)

NOWARA JÓZEF JAN

trener, szablista o długim stażu zawodniczym i reprezentacyjnym, trzykrotny olimpijczyk z Meksyku (1968), Monachium (1972) i Montrealu (1976).

Urodzony 25 lutego 1945 w Kostuchnie, pow. Tychy, syn Jerzego i Rozalii Pająk, absolwent Technikum Mechanicznego im. S. Starzyńskiego w Warszawie (1970) i bielańskiej AWF (1977), gdzie otrzymał tytuł magistra wf (specjalizacja sport), szablista (180 cm, 70 kg) Baildonu Katowice (od 1961, wychowanek trenerów Antoniego Sobika i Teodora Zaczyka) i Legii Warszawa (1965-1977), trener Ryszard Zub). Mistrz (1975) i 4-krotny wicemistrz kraju w szabli (1969-1971, 1974) i 7-krotny mistrz Polski w drużynie (1965, 1966, 1968-1970, 1972, 1974). Bardzo ceniony i przydatny w drużynie narodowej: srebrny (1969, Hawana) i brązowy (1970, Ankara) medalista mistrzostw świata. Po zakończeniu kariery zawodniczej wyjechał do Luksemburga, gdzie szkolił kadrę szermierczą tego kraju. Zginął tragicznie w wypadku samochodowym 10 kistopada 1984. W Luksemburgu organizowany jest turniej szpadzistek z cyklu Pucharu Świata nazwany jego imieniem.

Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 284 (uwaga, pomyłki w wynikach druż. igrzysk w Meksyku); Pawlak, Olimpijczycy, s. 184; MES, t. 2., s. 206; Borzęcki, Białą bronią, s. 7, 12 i dalsze; Łuczak, Szermierka w Polsce, s. 89 i dalsze; Marzec, Historia medalami pisana, s. 76-77, 85; AAWF  Warszawa, sygn. D – 2612/Z.
*1968 Meksyk: szabla ind. – w pierwszej grupie elim. (7 zaw.) zajął 4 m. z 3 zw., w drugiej grupie elim. (6 zaw.) uplasował się na 4 m. z 2 zw., w pierwszej walce pucharowej pokonał Francuza C. Arabo 5:0, w walce ćwierćfin. przegrał z Włochem R. Rigoli 4:5, w półfin. barażowym wygrał z Francuzem C. Arabo 5:2, a w finale zwyciężył W. Mawlichanowa (ZSRR) 5:3. W finałowej szóstce przegrał wszystkie pojedynki zajmując 6 m. w turnieju (zw. Polak J. Pawłowski); szabla druż. – w grupie elim. (3 druż.) Polacy pokonali Kubę 13:3 (3 zw. Nowary), w ćwierćfin. przegrali z Francją 7:9 (1 zw.); w meczu dodatkowym wygrali z W. Brytanią 9:2 (3 zw.), a w meczu o m. 5-6 pokonali USA 9:5 (3 zw.) zajmując ostatecznie w turnieju 5 m. (zw. ZSRR). Partnerami w drużynie byli: Z. Kawecki, E. Ochyra, J. Pawłowski i F. Sobczak.
*1972 Monachium: szabla ind. – 3 m. w grupie elim. (6 zaw.) z 2 zw., 4 m. w drugiej elim. grupowej (6 zaw.) z 2 zw., 5 m. w grupie ćwierćfin. (6 zaw.) z 2 zw., odp. z turnieju; szabla druż. – w grupie elim. (4 druż.) po zwycięstwach nad Austrią 12:4 (2 zw.), Szwajcarią 12:4 (3 zw.) i RFN 11:5 (3 zw.) Polacy zajęli 1 m.; w ćwierćfin. przegrali z Włochami 2:9 (0 zw.); w meczu o m. 5-8 pokonali Francję 9:6 (nie walczył); w meczu o m. 5-6 zwyciężyli Kubę 9:5 (nie walczył), zajmując 5 m. (zw. Włochy). Partnerami w drużynie byli: K. Grzegorek, Z. Kawecki, J. Majewski i J. Pawłowski.
*1976 Montreal: szabla ind. – 2 m. w grupie elim. (5 zaw.) z 2 zw., 3 m. w drugiej elim. grupowej (6 zaw.) z 3 zw., 3 m. w trzeciej elim. grupowej (6 zaw.) z 2 zw.; w walkach pucharowych przegrał z W. Sidiakiem (ZSRR) 7:10 i z Włochem A. Arcidiacomo 6:10, odp. z konk. zajmując 13-16 m. (zw. W. Krowopuskow ZSRR); szabla druż. – w grupie elim. (4 druż.) po zwycięstwach nad Argentyną 10:6 (4 zw.) i Iranem 9:7 (1 zw.) oraz porażce z Węgrami 6:8 (0 zw.) Polacy zajęli 2 m.; w grupie ćwierćfin. przegrali z Rumunią 4:9 (1 zw.); w meczu o m. 5-8 pokonali USA 9:3 (3 zw.); w meczu o m. 5-6 ulegli Kubie 6:9 (2 zw.), zajmując 6 m. w turnieju (zw. ZSRR). Partnerami w drużynie byli: J. Bierkowski, J. Jabłonowski i S. Królikowski.

« powrót do listy