nauczyciel wf, trener, jeden z powojennych pionierów pięcioboju nowoczesnego w Polsce, kandydat do światowej czołówki, olimpijczyk z Rzymu (1960).
Urodzony 12 lutego 1935 w Poznaniu w rodzinie nauczycielskiej (Stefana i Zofii), absolwent Technikum Wychowania Fizycznego w Szczecinie (1956) i warszawskiej AWF (1960), gdzie otrzymał tytuł magistra wf i doktora nauk kultury fizycznej. Kontakt ze sportem rozpoczął od pływania (Zryw Szczecin 1950-1957), podczas studiów (za namową kpt. Kazimierza Mazura) zetknął się z pięciobojem. Zawodnik (178 cm, 65 kg) stołecznych klubów: Legii (1958-1963) i Lotnika (1963-1966) już po krótkim treningu (1958) został mistrzem Polski w czwórboju (bez jazdy konnej), a po roku (1959) awansował do ścisłej czołówki krajowej seniorów zdobywając tytuł wicemistrzowski za Stanisławem Przybylskim, a przed Kazimierzem Mazurem i Bolesławem Bogdanem.
Także w roku olimpijskim (1960) powtórzył ten wyczyn (przegrał z Przybylskim i wyprzedził Mazura, Sulajnisa i Bogdana), demonstrując na igrzyskach duże możliwości. Mimo złamania obojczyka (1961) w latach następnych należał nadal do ścisłej czołówki w kraju (był także 12 na MŚ w Lipsku w 1965), ale na przeszkodzie prawidłowego rozwoju jego talentu stanęły ciągłe trudności organizacyjne polskiego pięcioboju nowoczesnego (rozwiązanie skromnej grupy kadry narodowej, brak koncepcji jej egzystencji). Ale i tak jego działalność i sportowe wyniki były skromnym zalążkiem przyszłych wyczynów Polaków w tej dyscyplinie. Mistrz Sportu, odznaczony m.in. Brązowym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe.
Zginął tragicznie w wypadku samochodowym w Warszawie 18 czerwca 1980 r.
*1960 Rzym: pięciobój now. ind. – 14 m. na 59 start. z wynikiem 4596 pkt. (zw. F. Nemeth Węgry – 5024 pkt.). Polak zajął 16 m. w jeździe konnej, 42 m. w szermierce, 19 m. w strzelaniu, 5 m. w pływaniu i 15 m. w biegu na przełaj; pięciobój now. druż. – 5 m. na 17 start. z wynikiem 13746 pkt. (zw. Węgry – 14863 pkt.). Polacy zajęli 3 m. w jeździe konnej, 11 m. w szermierce, 1 m. w strzelaniu, 12 m. w pływaniu i 3 m. w biegu na przełaj. Partnerami w drużynie byli: K. Mazur i S. Przybylski.
Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 294; Pawlak, Olimpijczycy, s. 196; Porada, Igrzyska, s. 853; Woźniak, Pięciobój nowoczesny, s. 17-19, 60-61; Woźniak, Olimpijski pięciobój, s. 9-11; AAWF Warszawa, sygn. D-2071 / S; Wywiad środowiskowy (ankieta).
