GUTMAN PIOTR
trener, pięściarz, wicemistrz Europy z Belgradu (1961), olimpijczyk z Tokio (1964).
Urodzony 30 czerwca 1941 w Biskupicach (obecnie dzielnica Zabrza), absolwent szkoły średniej (technik mechanik), trener. Pięściarz (163cm, 58 kg) wagi koguciej i piórkowej Górnika Biskupice 1956-1958 (wychowanek trenera Jana Krautwursta) i ŁTS Łabędy (1958-1967), gdzie z kolei nad jego dalszymi postępami czuwał Jan Zienc. Od 1958 był pod stałą i troskliwą opieką F. Stamma, który cenił go za wykazywaną w ringu odwagę, bojowość i poświęcenie. Boksował z odwrotnej pozycji (mówiono o nim: świetny, bojowy „mańkut”). 3-krotny mistrz Polski: w wadze koguciej (1959) i piórkowej (1963, 1966) oraz 7-krotny reprezentant kraju w meczach międzypaństwowych 1959-1965 (2 zwycięstwa, 5 porażek). Na ringu w Moskwie (1964) w ramach meczu ZSRR – Polska o Puchar Europy wygrał z niepokonanym na starym kontynencie Stanisławem Stiepaszkinem, który z kolei pokonał przed czasem zarówno Jerzego Adamskiego i Jana Szczepańskiego. Największy sukces odniósł podczas mistrzostw Europy w Belgradzie (1961), gdzie dopiero w finale wagi koguciej przegrał z innym pięściarzem radzieckim Siergiejem Siwkiem zdobywając srebrny medal. W kraju, obok tytułów mistrzowskich (był także 6-krotnym mistrzem Śląska) wygrał m. in. Turniej Przedolimpijski PZB i „Trybuny Ludu”: w kat. koguciej (1959) i piórkowej (1961, 1963). Stoczył w sumie 218 walk (196-2-20). Po zakończeniu kariery zawodniczej i ukończeniu (1970) dwuletniego studium trenerskiego we wrocławskiej AWF (trener II kl.) pracował jako szkoleniowiec w ŁTS Łabędy (1969-1970), Górniku Knurów (1971-1976) i Walce Zabrze (1976 – ). Mistrz Sportu, odznaczony m. in. srebrnym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe. Żonaty, ma dwoje dzieci.
Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 205-206; Kurzyński, Tysiąc wspaniałych (2), s. 82-83; Skotnicki, Od Olimpii do Atlanty, s. 189; Klimintowicz, Ruch olimpijski, s. 59; Zmarzlik, Bij mistrza, s. 196; Osmólski, Leksykon boksu, s. 56; Pawlak, Olimpijczycy, s. 90; Wojdyga J., Piotr Gutman pięściarz nieustraszony, „Boks” 1976, nr 8.
1964 Tokio: w. piórkowa – w pierwszej kolejce wygrał 5:0 z Irlandczykiem Patrickiem Fitzimonsem, w drugiej zwyciężył przez tko w III rundzie Masatakę Takayamę (Japonia), w ćwierćfin. przegrał przez ko w I rundzie z Anthony Villanuevą (Filipiny), odp. z turnieju zajmując m. 5-8 (zw. S. Stiepaszkin, ZSRR).
Polak po ciosie już w I rundzie był liczony i zamiast poczekać i odpocząć, szybko poderwał się do walki rozpoczynając chaotyczny atak. Otrzymał kolejną kontrę i arbiter po odliczeniu do „8” odesłał go do narożnika.
| « powrót do listy |
