dyskobol, czterokrotny olimpijczyk, wicemistrz olimpijski z Rio de Janeiro (2016) i z Pekinu (2008), wicemistrz świata Berlin (2009).
Urodził się 7 czerwca 1983 roku w Żurominie. Uprawia rzut dyskiem od 13. roku życia. Jego talent odkrył nauczyciel wychowania fizycznego Bernard Jabłoński. Jako pierwszy dał mu do ręki szkolny dysk i pokazał, jak rzucać. Jednym z pierwszych rzutów młody adept wybił tylną szybę w „maluchu” – dysk przeleciał przez szkolne ogrodzenie i uderzył w szybę zaparkowanego samochodu.
Jako 15-latek trafił do szkoły sportowej z internatem w Ciechanowie. Uwierzył w hasło, które przekazał mu pierwszy trener, że ciężka praca zawsze popłaca. Reprezentował kolejno: WKS Ciechanów, Skry Warszawa, AZS AWF Warszawa i obecnie Śląska Wrocław.
Sport wielokrotnie musiał konkurować z muzyką, gdyż Piotr grał w Orkiestrze Ochotniczej Straży Pożarnej na trąbce. Od zawsze odznaczał się wytrwałością w działaniu i uporem, co obecnie ogromnie zaprocentowało na jego korzyść. Mimo olbrzymiej postury uchodzi za jednego z najszybszych dyskoboli na świecie. Starty w zawodach rozpoczynał od Ogólnopolskiej Olimpiady Młodzieży. W 2003 r. został młodzieżowym mistrzem Polski, rzucając 57.69 m.
W 2004 r. zdobył brązowy medal mistrzostw Polski, a rok później został mistrzem kraju. W Maladze, 2006 r., wynikiem 66.21 ustanowił rekord Polski, który od 21 lat pozostawał nie do pobicia. Kolejny rekord Polski ustanowił ponad rok później, rzucając dyskiem w Kownie na odległość 66.61 m.
Duży sukces odniósł na koniec sezonu 2007, zajmując 3. miejsce w Światowym Finale IAAF w Stuttgarcie – 65.35. Jego życiowy rekord to 68.65 m, zdobyty 27 lipca 2008 r. w Sopocie podczas memoriału Janusza Sidły. Licznie odnoszone sukcesy były dla niego ogromną motywacją, a dzięki swojej wytrwałej pracy nie znalazł w Polsce pogromcy.
Podczas igrzysk olimpijskich w Pekinie pewnie awansował do finału osiągając już w pierwszym rzucie odległość 65,94 m. Był to jednocześnie najdalszy rzut całych eliminacji. W finale uzyskał wynik 67,82 m i został wicemistrzem olimpijskim. Podczas IO w Londynie w 2012 roku zajął 5. miejsce (67.19 m).
Mistrz świata z Pekinu (2015), dwukrotny wicemistrz świata (Berlin 2009, Moskwa 2013). Mistrz Europy z Barcelony (2010).
Piotr Małachowski jest żołnierzem 2. Batalionu Dowodzenia Śląskiego Okręgu Wojskowego we Wrocławiu. W latach 2004-2005 pełnił służbę zasadniczą. Od września 2005 pełni służbę zawodową.
Postanowieniem Prezydenta RP z dnia 8 października 2008 został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi. 27 sierpnia 2009 został odznaczony przez Ministra Obrony Narodowej Bogdana Klicha złotym medalem „Za Zasługi dla Obronności Kraju”. 2 września 2009 został odznaczony przez prezydenta Lecha Kaczyńskiego Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.
Małachowski podczas Igrzysk XXXI Olimpiady Rio 2016 wywalczył srebrny medal. Polak pewnie prowadził do ostatniej kolejki z wynikiem 67,55 m, ale wspaniały rzut Niemca Christopha Hartinga na odległość 68,37 m (rekord życiowy) pozbawił Małachowskiego złota. Brązowy medal wywalczył Daniel Jasinski (Niemcy) – 67,05 m.
Mityng LOTTO Silesia Memoriale Kamili Skolimowskiej 2021 był ostatnim w karierze dyskobola Piotra Małachowskiego. W niedzielę, 5 września 2021 roku, dokładnie o godzinie 19:09, Piotr Małachowski oddał próbę na 62.29 m (seria z finałowego konkursu: 60.79-60.26-61.87-X-X-62.29). I pożegnał się tym samym z kibicami. Chwilę później dysk do rąk wziął syn mistrza – Henryk, który podczas mityngu symbolicznie rozpoczął swoją karierę lekkoatletyczną. 8-letni Małachowski junior rzucił na Stadionie Śląskim 24.36 m.
Piotr Małachowski to dwukrotny wicemistrz olimpijski w rzucie dyskiem i 4-krotny olimpijczyk (Pekin 2008, Londyn 2012, Rio 2016, Tokio 2020)
srebro – #Pekin2008
srebro – #Rio2016
– To były niesamowite emocje. Koniec kariery sportowej to zawsze wielkie wydarzenie w życiu. Jestem rozemocjonowany. Ponad 20 lat spędziłem w lekkoatletyce i w niej pozostanę. Mam też nadzieję, że mój syn będzie przy sporcie. Póki co najbardziej podoba mu się rzut oszczepem. Zobaczymy jaką drogę wybierze, nie będę go specjalnie namawiał do dysku – powiedział Piotr Małachowski.
*2020 Tokio: lekkoatletyka, rzut dyskiem – 15. miejsce (62.68 m). Zw. Szwed D. Stahl (68.90 m).
*2016 Rio: lekkoatletyka, rzut dyskiem – srebrny medal (67,55 m). Zw. Niemiec Ch. Harting (68,37 m).
*2012 Londyn: lekkoatletyka, rzut dyskiem – 3. w grupie A elim. z wynikiem 64.65 (7. wynik eliminacji), 5. w finale (12 zaw.) z wynikiem 67.19 (zw. R. Harding, Niemcy – 68.27).
*2008 Pekin: lekkoatletyka, rzut dyskiem – 1. w grupie A elim. (19 zaw.) z wynikiem 65.94 (minimum kwalif. – 64.50), 2. w finale (12 zaw.) z wynikiem 67.82, srebrny medal (zw. G. Kan ter, Estonia – 68.82).
źródło: piotr-malachowski.pl/PKOl