elektromechanik, hokeista na trawie z Gniezna, olimpijczyk z Sydney (2000), reprezentant niemieckiego klubu z Moenchengladbach.
Urodzony 7 czerwca 1976 w Gnieźnie, syn Jerzego i Kazimiery Olejniczak, absolwent miejscowego Zespołu Szkół Zawodowych w 1995 (elektromechanik urządzeń przemysłowych), hokeista na trawie (182 cm, 78 kg). Rozpoczął karierę sportową w Starcie Gniezno, od 1994 w poznańskim Pocztowcu (do 2000 i ponownie od jesieni 2002), w którego barwach zdobył 2-krotnie tytuł mistrza Polski na boiskach otwartych (1995, 1998) oraz 4-krotnie w hali (1995, 1996, 1998, 1999), a także brązowy medal w Halowym Pucharze Europy Mistrzów Krajowych (Hamburg 1998) i w Pucharze Zdobywców Pucharów w Amsterdamie (1999).
Uczestnik mistrzostw Europy (1995, 1999) i świata (1998). W turnieju przedolimpijskim w Osace podczas zwycięskiego meczu z W. Brytanią zdobył dla Polski wszystkie 5 bramek, co przesądziło o awansie biało-czerwonych do IO. W reprezentacji od 1995 rozegrał 126 spotkań i zdobył 48 bramek. Najlepszy obecnie polski napastnik. W 2000 na liście FIH (Międzynarodowa Federacja Hokeja na Trawie) znalazł się wśród sześciu najlepszych hokeistów świata. Od 6 listopada 2000 do września 2002 zawodnik niemieckiego klubu RSV Rheydt Moenchengladbach, z którym zdobył Puchar Niemiec (2001) i brązowy medal w Pucharze Europy Zdobywców Pucharów w Eindhoven (2002).
*2000 Sydney: napastnik drużyny hokeja na trawie, która w grupie elim. wygrała z Hiszpanią 4:1, zremisowała z Argentyną 5:5 i Indiami 1:1 oraz przegrała z Australią 0:4 i Kanadą 2:3, zajmując 12 m. w turnieju (zw. Holandia). Wystąpił we wszystkich meczach zdobywając po 2 bramki w meczach z Hiszpanią i Argentyną. Skład drużyny zob. – Choczaj Tomasz.
Bibl.: „Magazyn Olimpijski”, 2000, nr 8-9, s. 59, nr 10-11, s. 114; Kronika Sportu 2000, s. 54, 236; Archiwum PZHT.
